اثر عصاره علف چای بر تثبیت یادگیری شرطی اجتنابی غیرفعال در موش های صحرایی نر ن‍‍ژاد ویستارتحت استرس بی حرکتی حاد

سابقه و هدف : با افزایش سن، تولید روز افزون استرس اکسیداتیو موجب آسیب در فرایندهای مغزی، از جمله اعمال شناختی همچون یادگیری و حافظه ، می گردد، با توجه به اینکه عصاره علف چای دارای اثر کاهش دهنده روی استرس می باشد،اثر آن بر یادگیری اجتنابی غیر فعال در موش های صحرائی نربالغ تحت استرس بی حرکتی حاد مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: تعداد ۲۴ سر موش صحرایی نر بالغ با وزن تقریبی ۳۰۰ - ۲۵۰ گرم در چهار گروه شاهد ،گروه استرس بی حرکتی حاد ، گروه دریافت کننده استرس بی حرکتی حاد + عصاره علف چای (دوزmg/kg/day ۳۵۰) و گروه دریافت کننده عصاره علف چای تقسیم بندی شدند. هر چهار گروه بدون هیچ محدودیتی به ظرف آب دسترسی داشتند. عصاره علف چای روزانه به مدت ۱ هفته به صورت خوراکی محلول در آب به موش های صحرائی نربالغ خورانده شد. آزمون یادگیری اجتنابی غیر فعال در دستگاه شاتل باکس و پس از انجام تیمارهای مورد نظر برای همه گروه ها، با شرایط یکسان انجام شد. در این آزمون، افزایش تاخیر زمانی برای اولین ورود به اتاق تاریک بیان گر بهبود یادگیری اجتنابی غیر فعال بود. داده ها توسط نرم افزارSPSS و روش آماری ANOVA و با پس آزمون توکی مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مقایسه با گروه شاهد و کنترل، شاخص های یادگیری اجتنابی غیر فعال در گروه های آزمایش افزایش معنی داری یافته بود.به این معنا که میانگین تاخیر در ورود به محوطه تاریک در گروه عصاره هایپریکوم همراه با استرس برابر با ۲۰۷ ثانیه بود که در مقایسه با گروه استرس به تنهایی (۱۵۰ ثانیه) افزایش معنا داری داشت (P<۰/۰۰۱ ). حد اکثر زمان تاخیر به عنوان معیار قابل قبول ۳۰۰ ثانیه در نظر گرفته شده بود . نتیجه گیری: این نتایج نشان می دهد عصاره علف چای سبب بهبود یادگیری اجتنابی غیر فعال در مدل استرس بی حرکتی حاد موش های صحرائی نر بالغ نژاد ویستار می شود .

کلیدواژه ها:

Hypericum extract ، passive avoidance learning ، memory ، acute immobility stress ، rat ، shuttle box ، عصاره علف چای ، یادگیری اجتنابی غیر فعال ، حافظه ، استرس بی حرکتی حاد ، موش صحرایی ، شاتل باکس