اثر جایگزینی سطوح مختلف مخمر ساکارومیسس سرویزیه (Saccharomyces cerevisiae) در جیره غذایی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) برای کاهش مصرف پودر ماهی و تاثیرآن ها بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیبات لاشه

در تحقیق حاضر تاثیر به کارگیری سطوح مختلف مخمر Saccharomyces cerevisiae در جیره غذایی قزل آلای رنگین ­کمان با هدف کاهش مصرف پودر ماهی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور بچه ماهیان به چهار تیمار آزمایشی (هر تیمار با سه تکرار) شامل جیره شاهد (فاقد مخمر) و سطوح مخمر ۲۸، ۲۹، ۳۱ درصد و با نسبت پروتئین یکسان معرفی و تغذیه شدند. در هر واحد آزمایش ۱۰ قطعه ماهی با میانگین وزن ۲±۴۸ گرم قرارداده شد و دو بار در روز به میزان ۳ درصد وزن بدن به مدت ۳ هفته غذادهی شدند. نمونه برداری از ماهیان ۲۱ روز بعد از تغذیه با جیره ­های آزمایشی به منظور تعیین شاخص ­های رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه انجام شد. نتایج بررسی داده ­ها نشان داد که ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی مخمر ساکارومیسس سرویزیه افزایش وزن، ضریب رشد ویژه و ضریب رشد روزانه بیش تری نسبت به گروه شاهد دارند (۰/۰۵>p). بیش ترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد و کم ترین آن در تیمارهای ۲۸ و ۲۹ درصد مخمر مشاهده شد. ترکیب پروتئین، چربی، رطوبت و خاکستر لاشه و نیز میزان بازماندگی اختلاف معنی داری را در جیره های آزمایشی و گروه شاهد نشان نداد (۰/۰۵جیره غذایی ماهی قزل ­آلای رنگین ­کمان باشد.

کلیدواژه ها:

مخمر ساکارومیسس سرویه ، جیره غذایی ، ماهی قزل آلای رنگین کمان ، شاخص های رشد ، تغذیه