زینب نوابی مقدم - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال.
علی زارع - استادیار دانشکده حقوق الهیات و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران، (نویسنده مسئول)
احمد یوسفی صادقلو - استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران، ایران
جعفر جمالی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک

بانک های خصوصی در ایران با ماهیت حقوقی شرکت های سهامی عام و تعاونی سهامی عام تاسیس می گردند. بنابراین تحقق تعارض منافع به لحاظ ماهیت آن امری اجتناب ناپذیر است. این معضل را باید درمان نمود در غیر این صورت دیری نمی پاید که بنگاه اقتصادی به ورطه کم یا بی رونقی و درنهایت انحلال، سقوط نماید. در این نوشتار به شناسایی انواع تعارض منافع که میان سهام داران عمده،با مدیران و دیگر ذی نفعان امکان تحقق دارد، همت گماشته شده است. ارتباط حقوقی خاص میان مدیران و سهام داران از مواردیست که، به بحران نمایندگی موسوم بوده، و از مهم ترین دلائل تعارض منافع میباشد. لیکن راه کاری مناسب، بایستی بتواند به حل این تعارضات انجامیده و اهداف ویژه ی بانک ها را از این راه به مقصود رساند. حاکمیت شرکتی به عنوان مناسب ترین راه کار به این منظور پیشنهاد شده است. با بررسی حاکمیت شرکتی مشخص گردید این نهاد راهبری می تواند با ابزارهایی چون خود نظارتی یا دیگر نظارتی، به وسیله ایجاد کمیته هایی در حسابرسی از داخل و یا خارج بانک و همچنین با اضافه نمودن مدیران غیر موظف از خارج شرکت، نحوه ی نظارت را به صورت مطمئن تری پوشش داده و از این راه به حل این تعارضات در بانک های خصوصی کمک شایانی نماید.

بانک, تعارض منافع, حاکمیت شرکتی, سهامداران عمده, مدیران