بررسی ارتباط بیماری کرونا و سلامت مادر و کودک:یک مطالعه مروری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 180

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHRC02_040

تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1400

چکیده مقاله:

مقدمه:از آنجا که مادر یکی از ارکان مهم زندگی است ،می تواند نقش مهمی را در تحمل افراد خانواده در برابر رفتارهای مشکل آفرین داشته باشد.هدف:تعیین اهمیت سرمایه گذاری بر روی زنان جامعه روش : در این مقاله به بررسی تعدادی مقاله ازسال های ۲۰۲۰ تا۲۰۲۱ که از پایگاه اطلاعاتی گوگل اسکولار و اسکوپوس با کلید واژه اضطراب ،سلامتی ،کووید-۱۹ و والد-کودک استخراج شد،می پردازیم بحث: کوین والش و همکاران۲۰۲۱مطالعه ای باعنوان کوید-۱۹ و اضطراب کودکان با بررسی ۶۸ مقاله با منبع PUBMED و مجموعه مجله آکادمی آمریکایی روانپزشکی کودک و نوجوان در طول ۱۵ ماه همه گیری کرونا انجام داد.و نتیجه گرفت درک بهتر عوامل خطر و عوامل محافظتی ممکن است پیامد های سلامت روانی بهتری را پیش بینی کند و شدت سایر بیماری های همراه پزشکی را کاهش دهدو پیشنهاد می کند که بررسی شود آیا زنان بیشتر تحت تاثیر اضطراب ناشی از کووید- ۱۹هستند یا این صرفا بازتابی از این است که ذاتا تمایل بیشتری به اختلالات اضطرابی دارند. به نظر وی جنس زن بیشترین عامل خطر و فعالیت بدنی مهمترین عامل محافظتی می باشد.شیرزادی ۱۳۹۹ رابطه اضطراب مادران با تعامل والد-کودک و پرخاشگری کودکان در ایام قرنطینه کرونارابررسی کرد.طرح پژوهش وی از نوع توصیفی همبستگی بود و تعداد۱۵۹ مادر دارای فرزند ۶ تا ۱۲ سال را با روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از مقیاس اضطراب کروناویروس( CDAS)،مقیاس رابطه والد-کودک،پرسشنامه پرخاشگری کودکان دبستانی بررسی کردو معتقد است با ارائه مداخلات و اموزشهای به موقع و مناسب جهت کاهش اضطراب ناشی از بیماری کرونا در مادران می توان تعاملات والدین و کودکان را بهبود بخشید و مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان را کاهش داد. چند مطالعه مرتبط با بیماری همه گیری کرونا نشان داد ،شیوع مشکلات سلامت روان از جمله اضطراب در زنان بالاتر از مردان است و بیش از نیمی از زنان از اضطراب سلامتی قابل توجهی برخوردار هستند.هنریتا اچ فور ۲۰۲۰به این نتیجه رسید که ماباید خانواده ها و والدین را به عنوان عوامل اساسی خط مقدم بشناسیم نتیجه گیری :با توجه به بررسی مطالعات ، چنین برداشت می شود که برای مدیریت بهتر و جلوگیری از افزایش زیان بار خسارات ناشی از انواع بحران های زندگی می بایست بیشتر سرمایه گذاری منابع بر آموزش راهکارها و مداخلات مقابله ای بر روی زنان و مادران جامعه باشد تا به نتایج چشمگیرتری دست پیدا کنیم.

نویسندگان