بررسی تحولات آموزشی در دوران پساکرونا

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 188

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPGD01_048

تاریخ نمایه سازی: 20 اسفند 1400

چکیده مقاله:

بشر در طول حیات خود همواره سعی داشته است از تجارب مثبت و منفی زندگی و از آموزه های به دست آمده برایبهبود زندگی خود بهره برداری کند. این امر در زمان وقوع بحران هایی همچون همه گیری، کاملا مشهود است. طی دوسال اخیر و از سال ۲۰۱۹ ، شیوع ویروس کرونا از جمله این حوادث بوده و همه ابعاد زندگی بشر را، از جمله بحثآموزش به دانش آموزان، دست خوش تغییراتی کرده است. در شرایطی که سازمان های بهداشتی و درمانی سعی در مهاراین ویروس دارند، نظام آموزش و پرورش نیز باید مسیری تحولی را در عرصه آموزش دوران پساکرونا تدوین کند.پژوهش حاضر با هدف بررسی تحولات آموزشی در دوران پساکرونا، از نوع توسعه ای و به لحاظ روش پژوهش، توصیفی واستنباطی است. ابزار گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای و متن کاوی است. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد، با توجهبه رخدادهای دو سال اخیر، الگوی آموزش در آینده و در دوران پساکرونا به سمت نظام ترکیبی مشتمل بر جنبه حضوری(سنتی) و مدرن (مجازی) پیش خواهد رفت. هرچند لازمه این امر توجه به برخی نکات و ضروریات است و در درجهنخست، رفع موانع و محدودیت های فعلی در ابعاد مختلف زیرساختی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای همه افراددرگیر در عرصه آموزش مطرح می شود؛ اعم از نظام آموزش و مدارس، معلمان، خانواده و دانش آموزان. در ادامه، ضروریاست از فناوری های نوین در عرصه آموزش و پرورش در پرتو فناوری فضای مجازی بهره گرفت. در این چارچوب، لازماست تا نظام آموزشی هرچه بیشتر آمادگی کسب کند؛ ازجمله تقویت مهارت معلم، دانش آموز، نظام ارزیابی، امریهمچون فراگیری آموزش برخط در قالب بسط آموزش های برخط، تقویت زیرساخت ها و منابع کتابخانه ای و آزمایشگاهیبه صورت اینترنتی، افزایش تنوع برنامه های آموز شی به صورت ترکیبی از الگوهای حضوری و مجازی. به علاوه، در کنارنظام فعلی آموزش، وزارت آموزش و پرورش باید مراکزی خصوصی را برای تقویت نظام نرم افزاری و آموزش معلمان درنظر گیرد. انجام این امور نوید نسل جدیدی از الگوی آموزش را برای نظام آموزش به دنبال خواهد داشت و نظام آموزشمجازی که اکنون در ابتدای مسیر خود قرار دارد، در کنار الگوی آموزش حضوری، به شکلی مطلوب به ارتقای نظامآموزش کشور منجر خواهد شد.

نویسندگان

مهرداد نوابخش

استاد جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

عیسی خواجونداحمدی

عضو هیئت علمی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، تهران