حسابداری زیست محیطی، پیش نیاز توسعه پایدار

آگاهی از حساسیت ها و ظرافت های موجود در نظام طبیعت و درک فرصت ها و تهدیدهای موجود در محیط زیست، ضرورتی انکارناپذیر برای برنامه ریزان توسعه پایدار کشور است. به مدد مدیریت آگاهانه و با استفاده ازابزارهای مدیریتی نوین، بخصوص حسابداری زیست محیطی، می توان رفتارهای نابخردانه بشر را در عرصه محیط زیست مهار زد. سیستم های اکولوژیکی، شامل ارکانیسم، جمعیت، جامعه، اکوسیستم و بیوسفر، هر یک جایگاه خاصی در طبیعت دارند و وظیفه ویژه ای را انجام می دهند و با اکمال متقابل، ادامه حیات نظام اکولوژیکی را تضمین می کنند. هر یک از این سیستم ها قدرت تحمل خاصی دارد و در شرایط ویژه ای می تواند به حیات خود ادامه دهد. متاسفانه افراد بشر با اعمال فشار بر سیستم های اکولوژیکی در حدی فراتر از ظرفیت تحمل آن ها مشکلات زیست محیطی فراوانی را به وجود آورده اند. لازم است که اقداماتی اساسی، قاطعانه و همه جانبه صورت گیرد و روند تخریب متوقف شود. پیش نیاز اقدام موثر، آگاهی همه جانبه است. شناخت قواعد طبیعت و آگاهی از اصول اکولوژی، کمک موثری به توقف اعمال تخریبی و تسریع اقدامات پیشگیرانه است. رهبران و مدیران جهان باید از واقعیت های نگران کننده جهانی آگاه شوند و در قلمرو نفوذ خود به گونه ای عمل کنند که معضلات موجود کاهش یابد. در این فرایند لازم است که عرضه محدود طبیعت به طور سنجیده مورد استفاده قرار گیرد و مدیریت عرضه بر مدیریت تقاضا رجحان یابد. در این زمینه نیاز به روش های مدیریتی نوینی است که براساس آن ها بتوان داده ها و ستاده های زیست محیطی را در هر یک از طرح ها و فعالیت های انسانی برآورد کرد. با استفاده از روش حسابداری داده- ستانده با مبنای سه گانه می توان تا حدود زیادی بر فعالیت های عنان گسیخته انسان ها در عرصه محیط زیست مهار زد. براساس این روش، ملاحظات زیست محیطی در سیستم های مدیریت مالی و حسابداری کلیه سازمان ها لحاظ می شود و کلیه هزینه های مستقیم و غیرمستقیم زیست محیطی مورد توجه و محاسبه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

سیستم های اکولوژیکی ، رویکردهای بررسی اکولوژی ، نگرش سیستمی ، زیست بوم ، توسعه پایدار ، حسابداری زیست محیطی