کاربرد ژئوتکستایل در پایدار سازی زمین لغزش – مطالعه موردی زمین لغزش بستر جاده منطقه شارقلت شیرگاه

وقوع زمین لغزش های مخرب هر ساله سبب وارد آمدن خسارت های زیادی به سازه ها و تاسیسات زیربنایی مانند ساختمان ها، راهها، پلها و غیره می گردد که موجب تحمیل هزینه های مالی و جانی زیادی می گردد. وقوع این پدیده تحت تاثیر عواملی چون وضعیت توپوگرافی، زمین شناسی، آبهای زیرزمینی، بارندگی، پوشش گیاهی و شرایط لرزه خیزی منطقه می باشد. بروز زمین لغزش های مخرب در نواحی تپه ماهوری و کوهستانی استان مازندران تحت اثر فعالیت های انسانی و مسائل زمین شناسی، پدیده ای رایج می باشد. از جمله این نقاط تحت لغزش، مسیر جاده روستایی منطقه شارقلت شیرگاه در دامنه های کوهستانی و جنگلی شمال کشور می باشد که یکی از جاده های پر تردد منطقه است. جهت تثبیت شیروانی در حال لغزش منطقه، نخست پس از انجام مطالعات ژئوتکنیکی لازم و تعیین پارامترهای فیزیکی و مکانیکی خاک، پایداری شیب موجود با استفاده از روشهای تعادل حدی مورد بررسی قرار گرفت. سپس جهت پایدار سازی شیروانی از روش تسلیح خاک با ژئوتکستایل بافته نشده استفاده گردید. نتایج بررسی ها نشان می دهد که استفاده از این روش از طریق افزایش مقاومت داخلی خاک و کاهش فشار آب منفذی خاک چسبنده بدلیل زهکشی آب از لایه های ژئوتکستایل بافته نشده، موجب تثبیت زمین لغزش منطقه میگردد.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پایداری شیروانی ، خاک مسلح ، ژئوتکستایل بافته نشده ، روش تعادل حدی