تهیه نقشه از بزرگترین زمین لرزه دوران اخیر

در ۱۷ ژانویه ۱۹۹۵ میلادی پس از گذشت ۵ ساعت از وقوع بزرگترین زمین لرزه­ ای که سکوت سحرگاهی شهر کوبه (Kobe ) را (یکی از شهرهای ساحلی ژاپن) درهم شکست، هواپیماهای عکسبرداری بر فراز منطقه آسیب دیده به پرواز درآمدند. آنها از منطقه­ ای به وسعت ۵۰۰۰ کیلومترمربع شامل نواحی کوبه، آواجی، اوزاکا، در حدود ۲۰۰۰۰ قطعه عکس هوایی تهیه کردند. در همین زمان (درست پس از به وقوع پیوستن زمین لرزه در کوبه)، یک گروه کار در کمیسیون تحقیقات زمین لرزه انجمن ژئوتکنیکی ژاپن توسط دکتر Okamoto سازماندهی و هدایت شده و برای بیان و بررسی فنی و چگونگی تشخیص و برداشت اطلاعات از منطقه برای بیان و بررسی فنی و چگونگی تشخیص و برداشت اطلاعات از منطقه با کمک عکس ­هایی که توسط هواپیماهای عکسبرداری از محل در قبل و بعد از زمین لرزه تهیه شده بود، آغاز به کار نمود. وظیفه این گروه طراحی و پیشنهاد سیستم جدیدی در ارزیابی و نقشه ­برداری منطقه بود که با استفاده از GPS هوابرد، بلوک بندی ناحیه، مثلث ­بندی هوایی، اندازه ­گیری و نقشه­ برداری، ایجاد توانایی عکسبرداری دیجیتال، سیستم دریافت داده­ های سه بعدی زمینی و ترکیب داده ­های زیربنایی آرشیوی اقدام نماید. با استفاده از ۱۱۷۰۰۰ قطعه عکسی که به صورت استرئوسکوپی برداشته شده و تعداد ۱۰۰ قطعه عکسی که به طریقه عکسبرداری مستقیم از ناحیه­ ای به وسعت حدود ۲۵۰۰۰ کیلومترمربع تهیه گردیده، تصاویر سیستم اطلاعاتی بازسازی ترکیب و سیستم بازسازی زمین لرزه کوبه را مهیا سازد.