سعید موحدی - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا، دانشگاه اصفهان
محمد مسیبی - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا، دانشگاه اصفهان

استان چهارمحال و بختیاری در دل ارتفاعات پرصلابت زاگرس شمالی بین عرض­ های ۳۱ درجه و ۱۴ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۴۷ دقیقه شمالی و طول­ های ۴۹ درجه و ۵۱ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۳۴ دقیقه شرقی قرار گرفته است (۹ص۵۳۳)؛ ( به نقشه­ های ۱ و ۲ رجوع شود.) ارتفاع این استان از سطح دریا بسیار زیاد است به طوری که شهرکرد ۲۰۶۶ متر، پل زمانخان ۲۰۰۰ متر و همگین ۲۱۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. درجه حرارت در منطقه از شمال به جنوب افزایش می­ یابد اما به طور کل این استان یکی از مناطق سردسیر کشور است به عنوان مثال درجه حرارت سالانه شهرکرد ۱/۱۲ درجه سانتی­گراد و متوسط حداقل درجه حرارت در پنج ماه از سال در این شهر زیر صفردرجه سانتی­گراد قرار دارد. (به نمودارهای ۱ و ۲ رجوع گردد). و متوسط دمای سالانه در ایستگاه عدل بروجن ۴/۱۰ درجه و پنج ماه از سال که دارای متوسط حداقل دما است، زیر صفر قرار می­ گیرد. بارندگی در منطقه نسبت به کل کشور زیاد می­ باشد به عنوان مثال میزان باران سالانه در شهرکرد ۳۲۳ میلیمتر و در بروجن ۵/۴۶۹ میلی متر و در لردگان ۵۳۰ میلی متر است (به نمودارهای ۳ و ۴ رجوع شود). در این مقاله سعی شده اس ضمن شناسایی عوامل آب و هوایی استان چهارمحال و بختیاری و تاثیر آن­ها در طراحی فضاهای مسکونی به سوالات زیر پاسخ داده شود. · ویژگی­ های اقلیمی استان چیست و از نظر شرایط و دما چه وضعیتی دارد؟ · تاثیر شرایط آب و هوایی در طراحی فضاهای مسکونی چگونه است؟ · میزان نیاز به انرژی سرمایشی و گرمایشی در فصول مختلف سال چه میزان است و تحت چه شرایطی می­ توان نیاز به انرژی را به حداقل رساند؟ · فضاهای مسکونی، خیابان ­ها و کوچه ­ها چگونه سامان­دهی شوند تا در فصل سرد حداکثر انرژی خورشید را دریافت داشته و درفصل گرم از حداقل انرژی خورشید بهره ­مند گردند؟