بررسی نگرش دانشجویان نسبت به تقریب مذاهب اسلامی در دانشگاه های شرق استان گلستان

تقریب بین مذاهب اسلامی دعوتی بر پایه علم و استدلال و دارای رویکردی اصلاحی است. و یکی از مباحث مهم اخلاق کاربردی – که امروزه جامعه اسلامی را به چالش فرا خوانده – مسئله چگونگی رفتار و ارتباط با پیروان دیگر ادیان و مذاهب است. ضرورت پایبندی به اصول و مبانی «تقریب بین مذاهب اسلامی» و لزوم فعالیت و تلاش درراه مصالح امت و التزام به وحدت و همبستگی اسلامی از بدیهیات کتاب و سنت و موردنظرشارع مقدس و سفارش ائمه(ع) می باشد. گرچه متاسفانه صدها سال اختلاف و نزاع فرقه ای و دسیسه های استعماری آسمان برادری بین مسلمانان را تیره و غبارآلودکرده است. هدف از مقاله حاضر بررسی نگرش دانشجویان به تقریب مذاهب اسلامی است. و نگرش دانشجویان در سه بعد عناصر ادراکی، ارزشیابانه و رفتاری مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه های شرق استان گلستان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۷۳ نفر به روش نمونه گیری سهمیه ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. این پژوهش به شیوه پیمایشی با تکنیک گردآوری اطلاعات به روش پرسشنامه ای انجام شد. نتایج نشان دادند وجود ارتباط مستقیم و معنی دار بین متغیرهای دینداری و مقطع تحصیلی بر نگرش دانشجویان به تقریب مذاهب اسلامی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تقریب مذاهب ، نگرش ، شیعه ، اهل سنت