ارزیابی نحوه عملکرد میراگر اصطکاکی پال درساختمان های فولادی به کمک روش زمان – دوام به منظور ارتقای تاب آوری ساختمان های شهری

دراین پروژه سعی براین است که باوارد ساختن مفاهیم روش زمان دوام درقابهای فولادی که مجهزبه میراگر اصطکاکی پال شده است نتایج دقیق ترودرضمن سریع تری ازطراحی سازه ها براساس پریودآنها به دست آورد. هدف اصلی از این پژوهش کنترل آسیب ساختمان و کاهش اثر لرزش های زمین بر روی سازه است تا در هنگام زلزله واکنش مناسب تری نشان دهند. سوال اصلی این است که آیا استفاده از دیافراگم اصطکاکی پال در سازه های فولادی می تواند عملکرد سازه را در زمان وقوع زلزله در یک بازه زمانی خاص بهبود بخشد؟ در نهایت، نتیجه با تحلیل دینامیکی غیرخطی به دست آمده و توزیع بار یکنواخت در کاهش جابجایی نسبی طبقات مقایسه می شود. با استفاده از تحلیل غیرخطی، بار میراگر اصطکاکی پال را می توان به راحتی محاسبه و طراحی کرد. این مقدار بسیار نزدیک به نتایج تحلیل غیرخطی دینامیکی است. اگر این میراگرها ساخت داخل باشند، می توان از آنها در طراحی سازه ها استفاده کرد. تحقیقات نشان می دهد که سازه ها در اثر زلزله های مخرب وارد فاز غیرارتجاعی می شوند، بنابراین تحقیق در مورد رفتار غیرارتجاعی سازه هاتحت تاثیر این زلزله ها ضروری به نظر می آید. استفاده از سیستم های مجهز به عناصر جذب انرژی عملکرد بسیار خوب و موثری را در کنترل پاسخ لرزه ای سازه های قابی شکل نشان می دهد. این عناصر جاذب انرژی هم می توانند به عنوان عناصر سازه ای ساخته شوند و هم می توان از آنها به عنوان قطعات ویژه مکمل سازه استفاده کرد.