تاثیر مقدار آب و کود پتاسیم بر عملکرد و کیفیت سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) در شرایط آبیاری زیر سطحی

سیب زمینی جزو گیاهان حساس به خشکی بوده و یکی از محصولات مهم و اصلی ایران به شمار می آید. از آنجایی که کشت آن هم زمان با مرحله داشت و آبیاری گندم می باشد باید به دنبال راه حلی برای کاهش مصرف آب در این محصول بود. به منظور مطالعه تاثیر مقدار آب و مصرف کود پتاسیم بر عملکرد و کیفیت سیب زمینی تحت شرایط آبیاری زیر سطحی، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۳در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. در این آزمایش کرت اصلی شامل تیمار آبیاری در سه سطح آبیاری تامین ۱۰۰ درصد (شاهد)، ۸۰ درصد و ۶۰ درصد نیاز آبی سیب زمینی در کل دوره رشد گیاه بود و کرت فرعی شامل دو عامل سیستم آبیاری قطره ای زیر سطحی در دو سطح شامل نوار تیپ در عمق ۵/۷ و ۱۵ سانتی متر عمق خاک و عامل تیمار کود شیمیایی پتاسیم در دو سطح ۱۰۰ و ۱۲۰ درصد (به ترتیب ۵۰ و ۶۰ کیلوگرم در هکتار) به توصیه آزمایش خاک در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش نشان داد که میزان آبیاری بر اکثر صفات مورد بررسی اثر معنی داری داشت. به طوری که بیشترین میزان تعداد غده در بوته، محتوای نسبی آب برگ در تیمار شاهد حاصل شد. ولی درصد ماده خشک، نشت الکترولیت و کلروفیل با کاهش آبیاری، افزایش یافت. بین دوسیستم، تاثیر آبیاری قطره ای از نظرعملکرد غده نسبت به همدیگر اختلاف معنی داری وجود داشت و عملکرد غده در تیمار نواری در عمق ۵/۷ سانتی متر نسبت به نوار در عمق ۱۵ سانتی متر بیشتر بود. بررسی تاثیر میزان کود پتاسیم بین دو سطح کود از نظر اکثر صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود نداشت. در کل می توان نتیجه گرفت که هرچند تیمار آبیاری بر اکثر صفات مورد بررسی اثر معنی دار داشت، اما روند تغییرات در دو نوع سیستم آبیاری قطره ای به کار رفته در این آزمایش مشابه همدیگر می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری سلول ، آبیاری قطره ای ، محتوای نسبی آب برگ و نشت الکترولیت