تاثیر رضایت شغلی و نگرش شغلی در بهبود مدیریت شهری

خلاصه هم اکنون کارشناسان مدیریت معتقدند چنانچه نیازهای واقعی کارکنان به درستی درک و به آنها بها داده نشود و مدیران در صدد ارضای آن ها برنیایند، بهرهوری در سازمان کاهش مییابد زیرا علاقهمندی و نگرش مثبت به شغل سبب تلاش و کوشش کاری بیشتر و در نتیجه باعث کاهش هزینهها میشود. سازمان ها به کارکنانی نیازمندند که سازگار با ارزش ها و اهداف سازمانی، دارای انگیزه قوی و متعهد و متمایل به حفظ و ادامه عضویت سازمانی باشد. فراتر ار شرح وظایف مقرر و معمول خود به کار و فعالیت بپردازند، کارکنانی که بخواهند و بتوانند بیش از مقدار معمول برای دستیابی به اهداف سازمان مشغول به کار باشند. نگرش شغلی مخصوصا در اقتصاد جدید که برای بسیج کامل منابع انسانی قوانین سازمانی وضع شده یک متغیر انگیزشی مورد علاقه سازمانی است. معمولا تدوین هر برنامه اعم از آموزش، فرهنگی، اجتماعی و ورزشی... به منظور تغییر وضعیت موجود و ایجاد تحول طراحی شده و به مرحله اجرا گذاشته می شود. از این رو گام آغازین در فرآیند برنامه ریزی، شناسایی هدف ها یا نقطه مطلوب است. رضایت شغلی و نگرش شغلی در مدیریت شهری باعث بهبود مدیریت شهری میگردد که در این مقاله به بررسی پژوهش های انجام شده به روش کتابخانه ای می پردازیم.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: نگرش شغلی ، رضایت شغلی ، مدیریت شهری.