خصوصیات مولکولی، سرولوژیکی و بیولوژیکی دو فیتوپلاسمای متعلق به زیر گروه C درگروه آران ای ریبوزومی ۱۶SrII همراه با بیماری جاروک یونجه در استان های یزد و فارس
محل انتشار: فصلنامه بیماریهای گیاهی، دوره: 53، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 267
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPP-53-2_003
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1400
چکیده مقاله:
جاروک یونجه یک فاکتور محدود کننده ی رشد و تولید یونجه در ایران به ویژه در مناطق گرمسیری می باشد. استرین های فیتوپلاسمای همراه با بیماری جاروک یونجه در دو منطقه شدیدا" آلوده ی چاهگیر (استان یزد) و جویم (استان فارس) از نظر خصوصیات بیولوژیکی، سرولوژیکی و مولکولی مقایسه شدند. بر اساس علایم بیماری در مزارع یونجه جاروک یونجه چاهگیر و جویم قابل تفکیک نبودند. در پروانش و گوجه مایه زنی شده، فیتوپلاسمای جاروک یونجه جویم ریزبرگی بیشتری در مقایسه با فیتوپلاسمای جاروک یونجه چاهگیر ایجاد کرد. از بین زنجرک هایی که قبلا به عنوان ناقل بیماری جاروک یونجه گزارش شده بودند، فیتوپلاسمای جاروک یونجه جویم فقط با گونه Orosius albicinctus و فیتوپلاسمای جاروک یونجه چاهگیر فقط با گونه Circulifer haematoceps انتقال داده شد. بر اساس توالی ژن آر ان ای ریبوزومی ۱۶S و ناحیه ی بین ژنی ۱۶S-۲۳S، جاروک یونجه جویم و چاهگیر قابل تفکیک نبودند، اگرچه ارتباط سرولوژیکی بین دو فیتوپلاسما در آزمون های الایزا و دیبا با استفاده از آنتی بادی های چند همسانه ای تولید شده بر علیه دو فیتوپلاسما مشاهده نشد. به دلیل تفاوت در ناقل، فقدان ارتباط سرولوژیکی و ایجاد علایم متفاوت در پروانش و گوجه فرنگی، فیتوپلاسما های جاروک یونجه چاهگیر و جویم دو استرین متفاوت از زیر گروه C در گروه آران ای ریبوزومی۱۶SrII می باشند.
نویسندگان
سیدعلیرضا اسمعیل زاده حسینی
استادیار بیماری شناسی گیاهی بخش تحقیقات گیاه پزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
غلام خداکرمیان
استاد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران.
محمد صالحی
دانشیار بیماری شناسی گیاهی بخش تحقیقات گیاه پزشکی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، زرقان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :