اصغر هاشمی - نویسنده و پژوهشگر شهرداری تهران و کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس – ایران

خلاصه فقدان مطالعات و ارزیابی های اجتماعی و فرهنگی طرح ها و پروژه های شهری با توجه به نوع ارزش ها و هنجار های اجتماعی در میان گویش ها، اقوام، اقلیت های مذهبی و ترکیب های جمعیتی متنوع در کشور، موجب بروز تغییرات نامطلوبی در بسیاری از جوامع شهری به ویژه شهر های بزرگ شده است. در صورتی مدیریت شهری می تواند تبدیل به نهادی اجتماعی و مردم نهاد شود که تغییر و تحولات آن تابع خواست و اراده شهروندان و مقتضیات خاص محیط زندگی آنان گردد. بدین طریق مدیریت شهری این توان را می یابد که در دسترس مردم قرار گیرد و مناسب ترین محمل مشارکت شهروندان و بیانگر اهداف و انتظارات آنان گردد. به طوری که کم و کیف عملکرد آن شفاف و در معرض دید و قضاوت روزمره شهروندان قرار گیرد و در نهایت توسعه شهری در همه ابعاد سخت افزاری و نرم افزاری و در روندی پایدار گام به گام تحقق یابد. در این مقاله به بررسی موانع و تنگناهای مشارکت و ارائه راهبردها و الگوهای مشارکتی در مدیریت شهری با روش مروری خواهیم پرداخت.

کلمات کلیدی: الگو مشارکتی، مشارکت اجتماعی، مدیریت شهری