ارائه راهکار های عملیاتی مدیریت شریانهای حیاتی شهر خرم آباد در هنگام بروز سوانح طبیعی

یکی از بزرگترین معضلات پس از وقوع بلایای طبیعی در هر کشور ،لزوم رسیدگی به حادثه دیدگان و تامین نیازهای اولیه آنان می باشد.طراحی سازو کار نوین بر اساس موقعیت و امکانات منطقه،بهره گیری از تجارب سایر کشورها و اجرای طرحهای جایگزین قبل از وقوع می تواند نقش بسزایی در مدیریت راهبردی وکارامد بحرانی داشته باشد.اندیشه برنامه ریزی شهری و توسعه پایدار در بین تصمیم گیرندگان و متفکران ، یک موضوع ریشه ای و بسیار مهم است و در چند سال اخیر توجه بسیاری را به خود جلب نموده تا بتوان با تکیه بر این توسعه پایدار به آینده ای مطمئن در شهرها و اماکن زیستی دست یافت. اما بروز سوانح طبیعی و افزایش خسارات آنها، توسعه پایدار را با چالش های مهمی روبرو ساخته است. افزایش جمعیت شهری در جهان، به ویژه کشورهای در حال توسعه، مسائل و مشکلات عدیده ای همچون تخریب محیط زیست و عدم پایداری شهرها را به دنبال داشته است. با توجه به گستردگی شهر خرم آباد، نحوه قرارگیری هر یک از مناطق شهر متفاوت است و در نتیجه میزان خسارات هر یک از این مناطق نیزمتفاوت است، لذا جهت تحلیل و محاسبه کمی و کیفی میزان خسارات وارده و در نتیجه، امکان برنامه ریزی و ارائه طرح های اجرایی کاهش خسارات زلزله، انتخاب راهکار های عملی در بخشهای امدادی و تجهیزات مناسب حائز اهمیت می باشد. در این میان با توجه به زلزله خیزی منطقه وخطر پذیری بالا و نوع بافت آن به بررسی و ارائه برنامه ریزی پایدار در راستای کاهش خسارات بعد از زلزله پرداخته شده است.نتایج بدست آمده نشان میدهد که با توجه به اینکه ایستگاههای پمپاژ اب،برقی می باشد از طرفی پوسیدگی و قدمت شبکه انتقال آب ،طراحی دستگاههای ذخیره برق اضطراری جهت جلوگیری از قطع آب را الزامی می سازد.استفاده از ژنراتورهای موقت وانرژی های جایگزین(مانند خورشیدی) نیز پیشنهاد می گردد. مدفون شدن کابل های انتقال برق نیز یکی از راههای عدم قطع کلی شبکه برق می باشد.در خصوص گاز نیز استفاده از قطع کن های مرکزی و فرعی خودکار به خصوص در زمان وقوع زلزله می تواند از بروز انفجار در زمان وقوع حوادث ممانعت کند.

کلیدواژه ها:

طرح های جایگزین ، زلزله خیزی منطقه ، انرژی خورشیدی ، برق اضطراری