بررسی اثر عصاره مالت جو بر عملکرد، پاسخ های ایمنی و تغییرات هیستولوژیک ژژنوم مرغ-های تخمگذار

مطالعه­ حاضر با هدف بررسی تاثیر افزودن سطوح مختلف عصاره مالت جو (BME) بر عملکرد، کیفیت تخم­مرغ، پاسخ سیستم ایمنی و هیستولوژی روده مرغ­های تخمگذار از سن ۲۹ تا ۴۶ هفتگی انجام گردید. بدین منظور، تعداد ۴۳۲ قطعه مرغ تخمگذار سویه های­لاین ۳۶W در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تیمار و ۶ تکرار و ۲۴ جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح صفر، ۲/۰ و ۴/۰ درصد BME بود. تولید تخم­مرغ به صورت روزانه، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک به صورت هفتگی و کیفیت تخم­مرغ در دو سن ۳۸ و ۴۴ هفتگی اندازه گیری شد. هم چنین تیتر آنتی­بادی علیه گلبول قرمز خون گوسفندی (SRBC)، ویروس نیوکاسل و آنفولانزا اندازه­گیری شد. در انتهای دوره آزمایش تغییرات هیستومورفولوژیک ژژنوم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد تولید، وزن و توده ­تخم­مرغ، ضریب تبدیل غذایی و مصرف خوراک تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. ضخامت، استحکام پوسته و صفات داخلی تخم­مرغ (واحد هاو و ارتفاع زرده) در تیمارهای دریافت­کننده BME نسبت به تیمار شاهد بهبود یافت. تولید آنتی­بادی کل و IgG علیه SRBC در تیمارهای دریافت­کننده ۲/۰ و ۴/۰ درصد BME افزایش یافت. تولید آنتی­بادی علیه ویروس نیوکاسل و آنفولانزا تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. هم چنین نتایج نشان داد که افزودن BME در جیره سبب افزایش طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت شد؛ هرچند بر عرض پرز و عمق کریپت اثر معنی­داری نداشت. به طور کلی افزودن BME به جیره می­تواند سبب تداوم بهتر درصد تولید بعد از پیک و بهبود شاخص­های کیفی تخم­مرغ، افزایش تیتر آنتی­بادی علیه SRBC و افزایش طول پرز و نسبت طول پرز به عمق کریپت در روده کوچک مرغ­های تخمگذار شود.

کلیدواژه ها:

سیستم ایمنی ، عصاره مالت جو ، عملکرد ، مرغ تخمگذار ، هیستولوژی روده