بررسی عملکرد دو پایگاه داده هواشناسی در تخمین ردپای آب گیاه ذرت، مطالعه موردی: دشت قزوین

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: نشریه آبیاری و زهکشی ایران، دوره: 15، شماره: 6
  • کد COI اختصاصی: JR_IDJ-15-6_013
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 165
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

هادی رمضانی اعتدالی

گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)

فراز گرگین

دانشجوی دکتری سازه های آبی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

پریسا کاکوند

دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

از آنجایی که دسترسی به ایستگاه های سینوپتیک در همه مناطق وجود ندارد، یا ساخت و تجهیز آن ها به تعداد بالا ممکن است مقرون به صرفه نباشد، و یا احتمال غلط بودن داده های آن ها به علت خطای اندازه گیری یا واسنجی نشدن ابزارها وجود دارد، بهتر است به دنبال یافتن ابزارهای جایگزین بود که پایگاه های داده هواشناسی یکی از این روش های مناسب می باشند. در این مطالعه، به ارزیابی دو پایگاه داده GPCC و AgMERRA پرداخته شد. هدف از این مطالعه، بررسی دقت این دو پایگاه در محاسبه ردپای آب بود که برای یک محصول و در یک منطقه خاص به عنوان مطالعه موردی مورد ارزیابی قرار گرفت. به-منظور مقایسه بهتر تخمین ها، از میانگین تخمین، R۲، RMSE و ME (حداکثر خطا) استفاده شد. نتایج نشان داد که پایگاه داده GPCC عملکرد بسیار بالاتری نسبت به پایگاه داده AgMERRA دارد. میانگین ردپای آب آبی، سبز و ردپای کل آب برای گیاه ذرت در این استان به ترتیب برابر با ۵۸/۲۴۲، ۴۷/۱۴۹ و ۰۵/۳۹۲ مترمکعب بر تند بود که این مقادیر در پایگاه GPCC برابر بود با ۵۸/۲۰۷، ۷۸/۱۴۳ و ۳۵/۳۵۱ مترمکعب بر تن و برای پایگاه AgMERRA برابر بود با ۰۶/۱۴۹، ۵۸/۱۱۰ و ۶۴/۲۵۹ مترمکعب بر تن. بر اساس نتایج، هر دو پایگاه در تخمین ردپای آب سبز، عملکرد بهتری نسبت به ردپای آب آبی داشتند. این مطالعه نشان می دهد که پایگاه های داده، می توانند ابزارهای مناسبی در مطالعات هواشناسی در کشاورزی باشند و در صورت صحت سنجی و واسنجی آن ها می توانند در مطالعات مختلف مدیریت آبی، نظیر مدیریت آبیاری، مدیریت منابع آب و مدیریت کشاورزی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها

آب سبز, آب آبی, ایستگاه سینوپتیک, GPCC, AgMERRA

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.