نادیا بابادی عکاشه - گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، بروجن، ایران
حمزه میرزایی - گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، بروجن، ایران
محمد مهدی شیرزادی - گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، بروجن، ایران
سمیرا راهپیما - گروه روان شناسی، دانشگاه پیام نور، بروجن، ایران

زمینه: از عوامل موثر بر افزایش کیفیت تعلیم و تربیت کودکان با نیازهای خاص، رفتارهای همدلانه آموزش­دهندگان است.  بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای فاصله روان­شناختی در رابطه بین هویت اخلاقی و هویت معنوی با همدلی انجام شده است. روش: مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی است، که از جامعه کارکنان آموزش کودکان استثنایی استان چهارمحال و بختیاری، ۱۹۱ کارمند با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه همدلی، هویت اخلاقی، هویت معنوی و فاصله روان­شناختی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارAMOS  انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد، مدل این پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. با توجه به یافته ها، فاصله روان­شناختی نقش واسطه ای در رابطه هویت اخلاقی و هویت معنوی با همدلی  داشت. به این معنا که با افزایش هویت اخلاقی و هویت معنوی، فاصله روان­شناختی کاهش یافته و از این طریق، همدلی افزایش یافته است. نتیجه­گیری: پژوهش حاضر با ارائه الگویی از همدلی نشان داد که هویت اخلاقی و هویت معنوی از طریق فاصله روان­شناختی، رفتارهای همدلانه را تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس، می توان با فراهم آوردن زمینه کاهش باورهای عدم رعایت حریم اخلاقی و جهت­گیری غلبه اجتماعی، آنان را در جهت رفتارهای نوع­دوستانه و همدلانه، سوق داد.

Psychological gap, Empathy, Moral identity, Spiritual identity, فاصله روان شناختی, همدلی, هویت اخلاقی, هویت معنوی