ایهام آفرینی ناصر بخارایی

ایهام مهمترین آرایه در بدیع معنوی است چون قابلیت برداشت دو یا چند معنای متفاوت را از واژه ایجاد می کند. به همین دلیل سبب گسترش حوزه تداعی معانی کلام و همچنین برجستگی کلام می شود. در این پژوهش که به صورت توصیفی- تحلیلی انجام گرفته، انواع ایهام در غزل های ناصر بخارایی بررسی و تحلیل شده است. بر اساس یافته های این تحقیق می توان گفت ناصر به استفاده از انواع ایهام رویکرد زیادی داشته است. آنگونه که در ۴۵۸۶ بیت، ۸۳۸ مورد ایهام به کار برده است. در این میان ایهام تناسب با ۴۱۴ مورد بیشتر از گونه های دیگر ایهام کاربرد داشته است. پس از آن، ایهام و ایهام کنایی کاربرد بیشتری دارند. وی با برقراری ایهام میان اصطلاحات انواع علوم و فنون مختلف، به میزان زیادی به خیال انگیزی و بلاغت تصاویر شعرش افزوده است. این تحقیق در پی پاسخ به این سوالات است که شاعر به ترتیب بسامد از کدام یک از انواع ایهام بهره بیشتری برده وهمچنین این که در ارائه گونه های مختلف ایهام بیشتر به چه واژه ها و ترکیباتی نظر داشته است.این تحقیق در پی پاسخ به این سوالات است که شاعر به ترتیب بسامد از کدام یک از انواع ایهام بهره بیشتری برده وهمچنین این که در ارائه گونه های

کلیدواژه ها:

ناصر ، بخارایی ، غزل ، شاخه ، ایهام ، تخییل