هدا بلوکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
مهدی فاضلی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه یاسوج
مهدی شریف زاده - استادیار، گروه ریاضی، دانشگاه یاسوج

وضعیت منابع آب در دهه های اخیر در سراسر جهان با چالش های جدی مواجه شده و این شرایط با روند کاهش بارش و افزایش دما تشدید شده است. پیامد این اتفاق، تغییرات بسیاری را در عرصه مدیریت منابع آب به وجود خواهد آورد. بنابراین پیشبینی آب و هوا برای مدیریت پایدار منابع آب ضروری است. در این پژوهش ابتدا کارایی دو مدل LARS-WG در پیش بینی متغیرهای بارش، کمینه و بیشینه دما در ایستگاه های همدید استان هرمزگان با استفاده از شاخص های آماری MSE ،RMSE و MAE ارزیابی شد. سپس داده های آینده تحت دو سناریوی RCP۴.۵ و RCP۸.۵ برای آینده تولید و تغییرات آینده نسبت به دوره پایه در دو مقیاس زمانی ماهانه و سالانه مقایسه شد. نتایج حاکی از افزایش بیشینه بارش روزانه، دمای کمینه و بیشینه در همه ایستگاه ها بوده است. مجموع بارش در ایستگاه های مختلف از تغییرات ثابتی برخودار نبوده و تغییرات کاهشی و افزایشی را نشان داد.

تغییر اقلیم، دما و بارش، SDSM ،LARS-WG، هرمزگان