مصطفی دستورانی - عضوء هیئت علمی دانشکده جغرافیا و علوم محیطی دانشگاه حکیم سبزوای

آب علاوه بر اینکه یک ماده ضروری برای ادامه حیات میباشد، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع دارد.امروزه با پیشرفت صنایع، افزایش جمعیت و عدم مدیریت مناسب زیست محیطی، خطرات زیادی از نظر آلودگی آبهاوجود دارد. هدف از این مطالعه، سنجش پارامترهای فیزیکی و شیمیایی منابع آب منطقه طالقان، از نظر شرب، کشاورزی و مقایسه با استانداردهای ملی و بین المللی است. در پژوهش توصیفی و موردی انجام شده، نمونه های برداشت شده از رودخانه طالقان وچشمه های؛ گلینک، گراب، دهدر، ناریان، خجیره، مهران و علیزان، مورد آزمایش قرار گرفتند. از جمله پارامترهای مورد بررسی میزان سولفات، کلر، سدیم، کلسیم و منیزیم، سختی کل، اسیدیته، هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم و میزان مواد محلول در آب هستند. نتایج حاصل ازپژوهش حاضر نشان داد که عناصر محلول در آب (کاتیونها و آنیونها) بر مبنای طبقه بندی شولر، کیفیت آب در رود خانه از حداکثر مجاز و حداکثر مطلوب کمتر بوده و نمایانگر میزان بالای سختی آب این حوزه میباشد که با توجه به سازندهای آهکی ارتفاعات شمال شرقی طالقان، قابل توجیه است. در مورد این شاخص نیز زیر حوزه ناریان بالاترین میزان سختی را نشان میدهد. دامنه تغییرات، میان کمترین و بیشترین میزان سختی آب در حوزه قابل توجه وتامل استو TH آن برابر با ۳۰۲/۶ میباشد. همچنین در رابطه با کیفیت آبها از نظرکشاورزی بر اساس دیاگرام ویل کوکس لازم به ذکر است که عمده نمونه ها از C۲S۱ تا C۳S۱ بوده که بیانگر کیفیت مطلوب آب رودخانه طالقان از نظر استفاده کشاورزی برای تمامی خاکها و گیاهان دارای ظرفیت تحمل شوری معمولی نیز میتواند مورد استفاده قرار بگیرد.

شولر، شیمیایی، فیزیکی، طالقان، کیفیت آب، ویل کوکس.