روشهای ایمونولوژیک و مولکولی شناسایی SARS-CoV-۲

جهان همچنان با اثرات مخرب همه گیری فعلی کووید-۱۹ دست و پنجه نرم می کند. ماهیت بسیار مسری این بیماری تنفسی ، فناوری های تشخیصی ویروسی پیشرفته را برای آزمایش سریع ، مقیاس پذیر، مقرون به صرفه و با دقت بالا به چالش می کشد. عفونت ویروسی می تواند تهدید بزرگی برای سلامت عمومی و بخش های اقتصادی جهانی باشد. بنابراین ، اولین قدم در مبارزه با پاتوژنهای ویروسی تشخیص دقیق ، زودهنگام و دقیق حضور ویروس در نمونه بیمار برای درمان مناسب ، کنترل و پیشگیری از اپیدمی ها بسیار مهم است . سنجش های مولکولی استاندارد طلایی برای تشخیص مستقیم حضور RNA ویروسی در افراد مشکوک بودهاند، در حالی که سنجش های ایمنی در نظارت بر افراد با شناسایی آنتی بادی ها علیه SARS-CoV-۲ مورد استفاده قرار گرفته اند. بر خلاف آزمایش مولکولی ، ایمونواسی آزمایش غیر مستقیم تشخیص عفونت ویروسی است . بیش از ۱۴۰ تست تشخیصی تا این تاریخ توسعه یافته است و مجوز استفاده اضطراری سازمان غذا و دارو (FDA) (EUA) را دریافت کرده است . با توجه به تفاوتها در قالب سنجش و طراحی و همچنین فقدان مطالعات راستی آزمایی دقیق ، عملکرد و دقت این روشهای آزمایش نامشخص است . در این بررسی ، هدف ما بررسی دقیق سنجش های تشخیصی مبتنی بر مولکولی و سرولوژیکی تجاری سازی شده و تایید شده توسط FDA، تجزیه و تحلیل ویژگی های عملکردی آنها و روشن کردن کاربرد و محدودیت های آنها در مقابله با بحران بهداشت عمومی جهانی COVID-۱۹ است .

کلیدواژه ها:

SARS-CoV-۲ ، روشهای ایمونولوژیک ، روشهای مولکولی ، شناسایی آزمایشگاهی .