ذات الریه از دیدگاه طب ایرانی

بیان مساله : یکی از شایعترین بیماری های تنفسی که پزشکان طب سنتی ایران به بحث درمورد آن پرداخته اند ذات الریه است . باتوجه به تجربه ی چند هزار ساله ی طب سنتی ایران در درمان بیماری ها و عدم وجود درمان قطعی در پاندمی اخیر کووید ۱۹، به نظر م ی رسد استفاده از روشهای درمانی طب ایرانی در پژوهش های آتی در کنار طب رایج می تواند کمک کننده باشد.هدف پژوهش : هدف از این پژوهش ، تعیین روشهای درمانی ذات الریه از دیدگاه طب سنتی ایران می باشد .یافته ها و نتیجه گیری : ذات الریه یک بیماری حاد و سخت و یک ورم گرم است که ریه ها را درگیر میکند..۱ذات الریه اولیه : بیماری از خود ریه ها شروع شود..۲ذات الریه ثانویه : متعاقب بیماری عضو دیگر باشد.(a ریزش ترشحات از ناحیه ی سر یا حلق به سوی ریه ها می باشد.(b تبدیل بیماری ذات الجنب به ذات الریه بعلت راه پیداکردن ماده ی بیماری از فضای جنب به داخل ریه هاست . ماده مسبب بیماری می تواند گرم یا سرد باشد .مهمترین علایم شامل تب ، تنگی نفس ، سنگینی و درد جلو سینه ، سرفه ، تنفس عظیم می باشد که براساس ماده مسبب ، نوع این علایم متفاوت است . براساس مبانی طب سنتی ایران درمان علاوه بر تدابیر حفظ سلامتی ، شامل روشهای دارویی و غذایی و اعمال دستی است که با هدف لینت و اعتدال طبع ، کاهش و دفع مواد زائد، پاکسازی ریه از ترشحات و تقویت بدن انجام می شود. برای لینت طبع از جوشانده های خوراکی مناسب یا حقنه استفاده م ی شود. در ابتدا از داروها ی موضعی رادع (بازدارنده - های ریزش ماده بیماری به ریه ) روی قفسه سینه و در روزهای بعد داروهای موضعی محلل (تحلیل برنده ماده بیماری ) بکار می رود و تلاش میشود تا ترشحات سینه خارج شوند. درمان بر اساس اینکه ماده مسبب بیماری از نوع گرم یا سرد باشد تفاوتهایی دارد. بهتر است در ابتدای بیماری جهت لینت طبع از شیاف و حقنه لینه استفاده شود و قبل از روز هفتم بیماری از مسهل استفاده نشود. اگر ورم دموی باشد و علائم غلبه ی خون وجود داشته باشد فصد یا خونگیری کمک کننده است .

کلیدواژه ها:

کووید ۱۹ ، ذات الریه ، تشخیص ، درمان ، طب ایرانی