پایداری شهری بر بنیان توسعه مشارکت شهروندی(مطالعه موردی: شهر سبزوار)

هدف اصلی این نوشتار، واکاوی و شناخت عوامل موثر در توسعه مشارکت شهروندی در مدیریت شهر و نقش مشارکت شهروندی در کیفیت بخشی به زندگی شهروندان و بالتبع توسعه پایدار شهری است. روش پژوهش ترکیبی است از روش های پیمایشی و علی همبستگی. ابزار گردآوری اطلاعات، مبتنی است بر بهره گیری از کتاب ها، مقالات، اسناد، طرح ها و... در طرح مساله و تدوین چهارچوب نظری تحقیق و استفاده از ابزار پرسش نامه در بررسی مطالعه تجربی محدوده مورد مطالعه. در روش تحلیل اطلاعات نیز تاکید بر استفاده از روش های آماری(توصیفی و استنباطی) بوده است. محدوده مورد مطالعه، شامل مناطق منتخب شهر سبزوار در سال ۱۳۹۰ است.حجم جامعه آماری برابر با ۱۹۶۹۲ خانوار و حجم نمونه برابر با ۲۲۹ خانوار بوده است. یافته های حاصل از این پژوهش، گویای آن هستند که: ۱) میان نوع تصرف واحد مسکونی (احساس مالکیت) و علاقه شهروندان به مشارکت در مدیریت شهری، رابطه معنا داری وجود دارد. ۲) بین تعداد سال های سکونت در شهر/ محله و مشارکت شهروندان در مدیریت و برنامه ریزی توسعه شهر، رابطه معنا داری وجود دارد. ۳) بین متغیر سن شهروندان و مشارکت آنان در فرایند برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های مدیریت توسعه شهر، رابطه معنا داری وجود ندارد.۴) میان سطح تحصیلات شهروندان و تمایل آنان به مشارکت در امور شهر، رابطه معنا داری وجود ندارد. ۵) میان مشارکت شهروندان در مدیریت شهری و سطح همبستگی اجتماعی شهروندان (محله ، ناحیه یا شهر)، ایجاد و بهبود احساس تعلق مکانی، افزایش میزان احساس امنیت عمومی و اجتماعی و میزان رضایت­مندی شهروند از زندگی خود، ارتباط معنا دار و مثبتی وجود دارد. درنهایت برای بهبود و ارتقای سطح تمایل و علاقه شهروندان برای مشارکت در امور شهری، پیشنهادهایی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

: توسعه پایدار شهری ، مشارکت شهروندی ، رضایت مندی از زندگی ، سبزوار