سیاستگذاری اقتصادی برنامه های توسعه در چارچوب یک الگوی کنترل بهینه

هدف اصلی از نگارش مقاله حاضر طراحی مسیرهای بهینه برای متغیرهای کنترل (سیاسی) و حالت[۱] (درونزا) اقتصاد ایران طی برنامه های مختلف توسعه است. بدین منظور با بکارگیری مدل اقتصادسنجی کلان ایران در نظریه کنترل بهینه[۲] مقادیر متغیرهای مزبور طی سالهای مختلف برنامه های دوم و سوم و چهارم استخراج شده است. نتایج حاصل از بکارگیری روش کنترل بهینه حاکی از این واقعیت است که برخی از اهداف در نظر گرفته شده در برنامه ها بعضا در تعارض بوده و قابل دسترس نیستند. در این ارتباط سناریوهای مختلفی برای آنالیز حساسیت اهداف از پیش تعیین شده نسبت به مقادیر متغیرهای سیاسی طراحی شده است. مطالعه حاضر نتایج مهم دیگری نیز داشته است. به عنوان مثال: بنا به تحقیق انجام شده اتخاذ نرخ رشد ثابت برای عرضه پول سازگاری بیشتری با مسیرهای بهینه طراحی شده دارد. [۱]. State and Control Variables [۲]. Optimal Control Theory

کلیدواژه ها:

تئوری کنترل بهینه ، مدل اقتصادسنجی کلان ، برنامه های توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ، سیاستهای پولی و مالی