مقایسه مزیت نسبی و ساختار بازار صادرات گوجه فرنگی ایران و کشورهای مهم صادرکننده ی آن در سال های ۱۹۹۷-۲۰۲۰

در این مطالعه به بررسی وجود یا عدم وجود مزیت نسبی صادراتی محصول گوجه فرنگی ایران و روند تغییرات آن طی دوره ۱۹۹۷-۲۰۲۰ با استفاده از شاخص مزیت نسبی آشکار شده ، مزیت نسبی آشکار متقارن و بررسی جایگاه و درجه رقابتی (مزیت نسبی) این محصول در بین کشورهای عمده صادر کننده این محصول طی دوره مورد بررسی می پردازد. و از شرط هیلمن برای بهینه بودن شاخص مزیت نسبی آشکار شده استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که کشور ایران در طی سال های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۵ در صادرات گوجه فرنگی دارای مزیت نسبی نمی باشد. و از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۰ وضعیت صادراتی این محصول بهبود یافته و در صادرات این محصول دارای مزیت نسبی می باشد.

کلیدواژه ها:

شاخص مزیت نسبی آشکار شده ، شاخص مزیت نسبی آشکار متقارن ، گوجه فرنگی