رابطه خودتنظیمی رفتاری و سبک دلبستگی با ابزار وجود نوجوانان دختر شهر بجنورد

هدف پژوهنش حاضر تعیین رابطه خودتنظیمی رفتاری و سبک دلبستگی با ابزار وجود نوجوانان دختر بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره دوم دبیرستان های شهر بجنورد در سال تحصیلی ۴۰۰-۱۳۹۹ بوده است. با توجه به حجم جامعه و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۳۸۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه ابزار وجود گمبریل و ریچی (۱۹۷۱)، پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید (RASS) و پرسشنامه خودتنظیمی میلر و براون (۱۹۹۹) توسط دانش آموزان پاسخ داده شد. برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش آزمون رگرسیون چند متغیره با روش گام به گام و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک دلبستگی و خود تنظیمی رفتاری قادرند ۱۸ درصد تغییرات متغیر ملاک ابراز وجود دانش آموزان را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی رفتاری ، سبکه دلبستگی ، ابزار وجود ، دختران نوجوان