بازآرایی بهینه شبکه توزیع شعاعی به منظور ارتقاء شاخص کیفیت توان شبکه با حضور منابع تولید پراکنده

در این مقاله ارزیابی تاثیر بازآرایی بهینه بر کیفیت توان شبکه توزیع با استفاده از الگوریتم جدید شیرمورچه مورد مطالعه قرار گرفته است.تابع هدف مساله شامل حداقل سازی تلفات، حداقل سازی اعوجاج هارمونیکی ولتاژ، حداقل سازی نامتعادلی های ولتاژ و بهبود فرورفتگی ولتاژدرنظر گرفته شده است. متغیرهای مساله شامل خطوطی می باشد که بایستی باز شده تا حالت شعاعی شبکه در طی بازآرایی حفظ گردد.در این مطالعه با توجه به اینکه منابع تولید پراکنده نیز تاثیر زیادی روی شبکه توزیع، روی تلفات توان، فرورفتگی ولتاژ، اعوجاج هارمونیکیولتاژ و نامتعادلی ولتاژ دارد، مساله پیشنهادی بازآرایی روی شبکه ۳۳ باسه IEEE نامتعادل با و بدون حضور منابع تولید پراکنده و همچنینمنابع توان راکتیو (خازن) بررسی شده است. در این مطالعه از تکنیک تبادل شاخه به همراه روش بهینه سازی برای تعیین بهترین آرایششبکه استفاده شده است. نتایج شبیه سازی در سناریوهای مختلف از بازآرایی با و بدون تولیدات پراکنده و خازن ها پیاده سازی شده است.در هر یک از سناریوها میزان تلفات، فرورفتگی ولتاژ، اعوجاج هارمونیکی ولتاژ و میزان نامتعادلی ولتاژ قبل و پس از بهینه سازی مقایسهشده است. نتایج نشان داده که بازآرایی شبکه توزیع علاوه بر کاهش تلفات می تواند باعث بهبود شاخص های کیفیت توان نیز شود. همچنیننتایج حاکی از این بوده که اثربخشی بازآرایی شبکه توزیع در حضور منابع تولید پراکنده و خازن ها کاهش می یابد. بنابراین به منظور بهره وریحداکثر از آن ها، می بایستی مسئله مکانیابی آن ها بصورت همزمان فورموله شده و بهترین محل نصب برای آن ها در شبکه با توجه بهآرایش های مختلف تعیین کرد. همچنین جهت راستی آزمایی روش پیشنهادی نتایج بدست آمده از کاهش تلفات با مطالعات پیشین مقایسهشده که نتایج بیانگر برتری روش پیشنهادی بوده است.

کلیدواژه ها:

بازآرایی ، بهبود کیفیت توان ، تولیدات پراکنده ، منابع راکتیو ، الگوریتم شیرمورچه