رسول علی اکبری - دانشجوی دانشگاه علامه

آنچه نگارنده در این سطور سعی در بیان آن دارد، شرح اعتقاد فرمالیسم روس است به ادبیت متن ادبی و تلاش این رهیافت برای تشخیص ابزارهایی که زبان ادبی را از زبان روزمره دور و ناآشنا می کند؛ و درعین حال، بیان اینکه منتقدین نوامریکایی قائل به وحدت انداموار در شعر بودند، اینکه شعر تناقض نمایی است که منتقد بدون پی گیری نیت مولف یا الهام از تاثر باید در رفع ابهامها و حل معماهای اندرونی آن بکوشد، تا به درک معنی آن نائل گردد. در ادامه، نگارنده با در نظر داشتن هر دو رویکرد یاد شده، شعر محراب، اثر سهراب سپهری را مورد مداقه قرار داده است.

فرمالیسم, منتقدین نو, ابزارهای ادبی, تصویر, دلالت ضمنی