ارائه راهکارهای مناسب در جهت ارتقاء پایداری فرهنگی- اجتماعی در بافت فرسوده محله های سنتی (نمونه موردی: محله تبریزی ها واقع در منطقه جلفای اصفهان)

طبق بررسی های انجام شده بافت فرسوده به بخش میانی شهر تعلق خواهد گرفت ولی دارای عرض نامناسب دسترسی ها و کیفیت پایین ساخت و ساز های شهری است. براساس بررسی های به عمل آمده به طور متوسط قریب به۱۰درصد سطح شهرها، باتوجه به شاخص های تعیین شده شامل بافت های مزبور است. گسترش بافت فرسوده مشکلاتی عدم بهرمندی از تاسیسات و زیرساخت های شهری امکانات آموزش، بهداشتی،تفریحی مناسب که درنهایت موجب پایین آمدن سطح کیفیت زندگی مردمان ساکن در این گونه بافت ها می گردد، ایمنی و بحث حفاظت از جان مردم شهروندان و ارائه هر چه بهترخدمات (از قبیل دسترسی هر چه بیشتر خودروهای شهرداری، آمبولانس،آتشنشانی، پلیس و غیره) جلوگیری از به وجود آمدن مناطقی برای بزهکاری، جرم، جنایت و سایر بد اخلاقی های اجتماعی موضوعاتی هستندکه نیاز به توجه هر چه بیشتر به این بافت ها را محسوس تر می نمایند. شهرها برای ادامه حیات، نیازمند تجدید بافت های فرسوده خود و جایگزینی سلول های کهنه با سلول های نو هستند .در روند نوسازی بافت های فرسوده نه تنها ساختمان های نو دائما درمسیر جایگزینی با ساختار های فرسوده شهری هستند، بلکه تجدید حیات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نیز به تبع از تغییرات کالبدی در متن شهر صورت میپذیرد. هدف از این پژوهش در ابتدا بررسی بافت فرسوده شهری درمحله های سنتی و ارائه راهکار به منظور پایداری فرهنگی- اجتماعی میباشد. روش تحقیق از نظر هدف جزو تحقیقات کاربردی محسوب می شود .مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی و مورد پژوهی انجام شده است. روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای – میدانی و اسنادی بوده است. نتیجه ای که از این پژوهش حاصل میشود بدین قرار است که با توجه به ضرورت ها و نیازهای ساکنین میتواند باعث حفظ نظام اجتماعی اقتصادی محله ها شده و به دنبال آن باعث جلوگیری از تخریب ساختار کالبدی این منطقه ها شود.

کلیدواژه ها:

محله ی سنتی ، اصفهان ، بافت فرسوده ، محله جلفای اصفهان ، پایداری فرهنگی-اجتماعی