ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق حاشیه نشین شهری نمونه موردی کوی سیاحی اهواز

مطالعه کیفیت زندگی در حال تبدیل شدن به ابزار مهمی برای ارزیابی سیاستهای عمومی، رتبه بندی مکانها، درک و اولویتبندی مسائل اجتماعی، تدوین و پایش سیاستها و استراتژیهای مدیریت و برنامه ریزی شهری است. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل عوامل موثر بر کیفیت زندگی در شهر اهواز کوی سیاحی اهواز استان خوزستان پرداخته است. این پژوهش از نوع کاربردی و کمی می باشد که روش تحقیق آن از نوع توصیفی-تحلیلی و همبستگی است و برای گردآوری دادههای مورد نیاز از تلفیق روش کتابخان های و پیمایش میدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری دادههای میدانی، پرسشنامه محقق ساخته بود که برای سنجش دو بعد اصلی کیفیت زندگی یعنی بعد ذهنی و بعد عینی تنظیم شده است. حجم نمونه تعداد ۱۵۰ خانوار می باشد که افراد نمونه با فرصت انتخاب برابر و روش طبقه ای با نسبت متناسب از نقاط شهرک سیاحی انجام شد حاکی از رضایت پایین شهروندان از میزان کیفیت spss انتخاب گردیدند. نتایج تحلیل یافته ها که با نرم افزار زندگی در این شهر می باشد. در ادامه مشخص شد که عامل درآمد با افزایش کیفیت زندگی در این شهر رابطه مثبت و مستقیمی دارد. بنابراین مهمترین عامل تاثیرگذر بر کیفیت زندگی در شهر اهواز کوی سیاحی اهواز وضعیت اقتصادی خانوارها می باشد که بر معرف هایی همچون رضایت از درآمد، احساس امنیت شغلی، توزیع عادلانه ثروت و درآمد اثرگذار میباشد.

کلیدواژه ها:

تحلیل عاملی ، کیفیت زندگی ، محل بافت فرسوده شهراهواز کوی سیاحی اهواز