ندا خلیلی - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد واحد شبستر، ایران
بابک ترابی قلعه قاضی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد واحد دامغان، ایران
سیدبرهان صالحی ریحانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشگاه علم و فرهنگ شعبه تهران، تهران، ایران

به دنبال ظهور کاربردهای متنوع فناوری نانو در عرصه های مختلفی همچون پزشکی، الکترونیک و فضانوردی، صنعت ساخت و ساز هم به دنبال بهبود ویژگی های مواد ساختمانی معمول، دست به دامان علم نانو شده است چرا که مواد نانو می توانند مشخصات بنیادی مواد ساختمانی همچون استحکام، دوام و سبکی را بهبود بخشیده و ویژگی ها و کارکردهای مفیدی همچون عایق بندی حرارتی، خود تمیز شوندگی و ... را در آنها ایجاد کند.در این بین مراکز فناوری نانومواد جایگاه مهمی را در این عرصه اشغال نموده که در پی آن به دستاوردهای مهمی نیز نائل گردیده است.دراین پژوهش که به بررسی مرکز تحقیقات نانوتکنولوژی تهران اختصاص داده شده ، ابتدا جنبه های علمی موضوع مورد بررسی قرار میگیرد و با جستاری در مبانی و مفاهیم این موضوع در معماری معاصر ایران، ارتباط این مفاهیم با معماری روشن میگردد و در آخر با ارائه نمونه ای از دستاوردهای این تکنولوژی در معماری معاصر دنیای غرب به معرفی و بررسی نمونه موردی پرداخته و در نتیجه گیری آن به راهبردها و افق هایی که پیش روی معماران و طراحان در آینده است میپردازیم. در این پژوهش روش اسنادی و کتابخانه ای با تکیه بر تکنیک های توصیفی- تحلیلی و تحلیلی -تفسیری مورد استفاده قرار گرفته و گردآوری اطلاعات از طریق کتابخانه و بررسی محیط و مشاهدات میدانی بوده و به مقایسه تطبیقی و آنالیز اطلاعات جمع آوری شده ، پرداخته شده است.

فناوری نانو ، معماری ، توسعه ، مدرنیته، مرکز تحقیقات نانوتکنولوژی تهران