تدوین اصول تغییر کاربری سازگار در بناهای تاریخی

عنوان تحقیق نشاندهنده ی، پژوهش دررابطه با اصول تغییرکاربری در بناهای تاریخی می باشد. گذشتگان، میراث با ارزشی را برای ما به یادگار گذاشته اند. از جمله ی این میراث می توان به ابنیه تاریخی اشاره کرد که حفظ و انتقال آن به آیندگان از دغدغه های متخصصان می باشد. در دنیای امروز، نیازهای اجتماعی دست خوش تغییرات شده اند و هرروز رنگ جدیدی به خود می گیرند. این مساله سبب کم لطفی به حفظ این آثار شده است. این کم لطفی را می توان در تغییرکاربری های ناسازگار و نامناسب و گاها متروکه ماندن این ابنیه دید. در ایران بیشترین تغییرکاربری به رستوران و فضاهای اقامتی به لحاظ درآمدزا بودن آنها مورد توجه است، در صورتی که بناهای تاریخی در خطر مخدوش شدن، با ارزش های میراث فرهنگی خود قرار دارند و تدوین تغییرکاربری اصولی که به هویت بنا صدمه وارد نکند حائز اهمیت است. در این پژوهش با جمع آوری نمونه موردی تغییرکاربری های انجام شده و دسته بندی آن ها طبق طبقه بندی ساختمان های مازلو از طریق پرسشنامه با مخاطب قراردادن افراد متخصص و براساس مطالعات پیشین، صورت گرفته است و نتیجه گیری برمبنای نمودارهای ترسیم شده، ارائه شده است. از جمله مهم ترین اصول مورد توجه این است که کمترین دخالت فیزیکی در بنا اتفاق بیافتد، کاربری قبلی برگشت پذیر باشد و ارزش میراث فرهنگی بنا مخدوش نگردد که این اصول رابطه ی سازگاری یا ناسازگاری تغییرکاربری، با نظر مردم را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

اصول ، تغییر کاربری ، سازگار ، بنای تاریخی