بررسی رابطه بین سبک مدیریت مدیران با اثربخشی معلمین

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اخلاق حرفه ای مدیران با اثر بخشی معلمین بود. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهرستان ایرانشهر می باشند. حجم جامعه ۳۰۰۰ نفر (۱۸۵۰ زن و ۱۱۵۰ نفر مرد) است. نمونه آماری پژوهش حاضر بر اساس جدول مورگان، شامل ۳۴۱ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (۲۱۰ زن و ۱۳۱ نفر مرد) انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک مدیریت توسط اشمیت (۱۹۸۸)،و پرسشنامه اثر بخشی معلم چو و بولی (۲۰۰۷) استفاده گردید. اعتبار پرسشنامه اثر بخشی ۸۰/۰ و اخلاق حرفه ای ۹۰/۰ به دست آمد. جهت تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با نرم افزار spss۲۰ استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک مدیریت مدیران با اثربخشی معلمین رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد در گام اول سبک مدیریت توفیق گرا و در گام دوم سبک مدیریت مشارکتی نیز وارد الگوی پیش بینی شده است، این دو متغیر با هم دیگر توانسته اند ۳۰ درصد تغییرات اثربخشی معلمین را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

سبک مدیریت ، اثربخشی معلمین ، مدیران