برآورد تبخیر و تعرق واقعی با استفاده از تصاویر سنجنده استر و مدل متریک

در این تحقیق کارایی یک روش نسبتا جدید به نام متریک[۱] در برآورد تبخیر و تعرق واقعی بر روی سه محدوده کشاورزی واقع در مجاورت ایستگاه­های سینوپتیک مشهد، گلمکان و قوچان مورد بررسی قرار گرفته است. برای انجام این کار از تصاویر سنجنده استر[۲] استفاده شد. به دست آوردن تبخیر و تعرق در وضوح بالا  )قدرت تفکیک مکانی بالا) با کالیبراسیون داخلی[۳]، یک مدل پردازش تصویر ماهواره ای برای محاسبه تبخیر و تعرق واقعی به صورت باقیمانده معادله بیلان انرژی سطحی است. اساس مدل متریک بر فرآیند بیلان انرژی سبال[۴]، که اولین بار توسط باستیانسن ارائه شده، استوار می­باشد. روش متریک با استفاده از تبخیر و تعرق مرجع (مبتنی بر داده­های زمینی) کالیبره می­شود، تا خطای محاسباتی معمول در روش­های بیلان انرژی مبتنی بر سنجش از دور را کاهش دهد. با توجه به نتایج به دست آمده، حداکثر میزان تبخیر و تعرق واقعی برای سه محدوده کشاورزی گلمکان، مشهد و قوچان به ترتیب برابر با ۱۳/۹، ۲۹/۷ و ۳۷/۲ میلی متر در روز به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که مدل توازن انرژی متریک از مدل های مناسب جهت برآورد تبخیر و تعرق واقعی در مقیاس محلی می­باشد  

کلیدواژه ها:

بیلان انرژی ، تبخیر و تعرق واقعی ، سنجش از دور و مدل متریک