علیرضا شکوهی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
زهرا گنجی نوروزی - دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود

تعیین خسارت کشاورزی گام اول برای مدیریت غیرسازه ای سیلاب دشت ها با زون بندی مناطق از نظر ریسک سرمایه گذاری است. پیش­بینی خسارت کشاورزی نیازمند تحلیل ریسک زمانی و مکانی بوده و با ترکیبی از تحلیل فراوانی، شبیه­سازی هیدرولیکی سیل و توابع خسارت در مراحل مختلف رشد گیاهان محاسبه می شود. در روش ارائه شده که بر مبنای تکنیک مونت کارلو شکل گرفته است شانس رخداد سیل در هر یک از مراحل رشد گیاه  از طریق ضرایب وزنی که با نمونه گیری تصادفی از توزیع یکنواخت تولید می شوند، محاسبه شده و خسارت نهایی از مجموع خسارت های حاصل در هر یک از مراحل رشد و ثابت شدن آن به ازای تکرارهای متوالی به دست می­آید. در این تحقیق جهت شبیه سازی هیدرولیکی سیل از HECRAS و برای ترکیب نتایج حاصله با توابع خسارت زمانی و فیزیکی گیاه از محیط GIS استفاده شده است. در این مطالعه برای توسعه روش پیش بینی خسارت، گیاه برنج که کشت غالب مناطق شمالی ایران می­باشد مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان می­دهند که میزان خسارت متوسط به ازای رخداد یک سیل معین در مراحل مختلف رشد به ترتیب در مراحل نشا، خوشه دهی، ساقه زنی و درو افزایش می یابد. براین اساس زمان رخداد سیل تاثیر بسزایی در میزان خسارت دارد ولی رابطه خسارت با افزایش رشد گیاه مستقیم و خطی نیست. در روش های موجود خسارت سطح سیل گیر  ۱۰۰ درصد محسوب می گردد ولی در این مطالعه متوسط خسارت ناشی از رخداد سیل­های ۱۰۰ ساله، ۲۰۰ ساله و ۵۰۰ ساله در سطح سیل گیر ۵۰۰ ساله به ترتیب برابر با ۲۱، ۲۷ و ۴۷ درصد بدست آمد.

: برنج, توابع خسارت, ریسک مکانی و زمانی, پیش بینی خسارت کشاورزی, مدیریت غیرسازه ای