محبوبه میرزاحسینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی بیابان زدایی دانشگاه تهران
محسن محسنی ساروی - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
غلامرضا زهتابیان - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

بی گمان خشکسالی ازجمله اصلی ترین و قدیمی ترین بلیه های طبیعی است که انسانها از دیر باز با آن آشنا بوده اند. تحلیل جریانهای کمینه روشی برای برآورد خشکسالی هیدرولوژیک است که در مناطق فاقد آمارکافی، مورد استفاده قرار می گیرد و متکی بر آمار واقعی بوده و نتایج آن قابل اعتمادتر می باشد. یکی از روشها در تحلیل منطقه ای جریان کمینه، روش هیبرید می باشد که برای غلبه بر مشکلات کمبود آمار در مناطق با تعداد ایستگاههای هیدرومتری کم  و یا عدم وجود آمار کافی درداشتن تعداد ایستگاهها مناسب است.  هدف از این تحقیق ارزیابی روش هیبرید در برآورد جریان کمینه در استان مازندران می باشد. به همین منطور از روش جریان کمینه شاخص استفاده شد. در این مطالعه با بررسی کلیه ایستگاه های موجود درمنطقه مورد مطالعه، ۲۴ ایستگاه هیدرومتری مناسب انتخاب گردید. سپس سری های جریان کمینه با تداوم هفت روزه محاسبه و مناسبترین تابع توزیع که تابع لوگ پیرسون تیپ ۳ بود بر داده ها برازش داده شد و دوره بازگشتهای مختلف برآورد گردید. منطقه مورد بررسی بر اساس نتایج تحلیل خوشه ای در روش جریان کمینه شاخص و بر اساس مساحت در روش هیبرید گروهبندی شد. سپس مدلهای منطقه ای جریان کمینه  طبق هر دو روش مذکور تعیین و با آزمون خطا  اعتبار دو روش بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل هیبرید نسبت به روش جریان کمینه شاخص، روش دقیقتر و قابل اعتمادتری می باشد و  استفاده  از آن در ایستگاههایی که فاقد داده کافی هستند توصیه می شود.

تحلیل منطقه ای, جریان کمینه, مازندران, هیبرید