تاثیر بازدارنده ای بر پایه ایمیدازولین بر خوردگی فولاد API ۵L Gr.B در آب دریای ساختگی

در این پژوهش، رفتار خوردگی فولاد کربنی API ۵L Gr.B و میزان تزریق بازدارنده­­ای بر پایه ایمیدازولین در آب دریای ساختگی بررسی شد. برای این منظور پس از غوطه­وری نمونه­ها در پتانسیل مدار باز به­مدت زمان­ ۳۰ دقیقه، آزمون­های پلاریزاسیون تافل و طیف­سنجی امپدانس الکتروشیمیایی انجام شدند. منحنی­های پلاریزاسیون تافل نشان داد که کم­ترین مقدار چگالی جریان خوردگی با افزودن مقدار ppm ۴۰ از بازدارنده به­دست می­آید. نتایج آزمون­های طیف­سنجی امپدانس الکتروشیمیایی آشکار ساخت که بیش­ترین مقدار مقاومت پلاریزاسیون با افزودن مقدار ppm ۴۰ از بازدارنده به­دست می­آید که تایید کننده نتایج آزمون­های پلاریزاسیون تافل است. هم­چنین نتایج آزمون­های طیف­سنجی امپدانس الکتروشیمیایی آشکار ساخت که بهترین مدار معادل دارای دو ثابت زمانی است.

کلیدواژه ها:

بازدارنده ، مقاومت پلاریزاسیون ، رفتار خوردگی ، فولاد کربنی API ۵L Gr.B