ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر رواناب حوزه آبخیز بابلرود با استفاده از مدل IHACRES
محل انتشار: مهندسی آبیاری و آب ایران، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WATER-7-2_011
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1400
چکیده مقاله:
چکیده حوزه آبخیز بابلرود در استان مازندران در سالیان اخیر حوادث اقلیمی متفاوتی را تجربه نمود. بر این اساس لزوم بررسی هر چه بیشتر تاثیر تغییر اقلیم بر رواناب این حوزه آبخیز مورد تاکید قرار میگیرد. این کار از طریق مدلهای تغییر اقلیم که قادر به شبیهسازی متغیرهای اقلیمی هستند؛ انجام میپذیرد. بهدلیل عدم پیشبینی پارامترهای آب و هواشناسی در مقیاس نقطهای توسط مدلهای تغییر اقلیم، ابزار واسطی بهنام مولد هواشناسی ابداع گردید که توسط آن میتوان تغییر اقلیم را در مقیاس نقطهای و ایستگاه موردنظر ارزیابی کرد. در این تحقیق با استفاده از این روش، دادههای مدل گردش عمومی جو HadCM۳ با بهکارگیری نرم افزار LARS-WG طبق سه سناریوی A۲، B۱ و A۱B برای دورههای زمانی اول (۲۰۶۵-۲۰۴۶) و دوم (۲۰۹۹-۲۰۸۰) ریزمقیاس شدند. نتایج حاصل از ارزیابی تغییراقلیم، تغییر میزان بارش در حوضه مورد مطالعه را از ۴۳- تا ۳۲+ درصد بیان نمود. این حدود تغییرات با افزایش بارش در ماههای پربارش و کاهش شدید بارندگی در ماههای کم بارش تابستان همراه بود. همچنین افزایش دمای سالانه بهطور میانگین حدود ۴/۱ سانتی گراد تا ۶/۳ سانتی گراد، بهویژه در ماههای گرم سال نمود بیشتری خواهد داشت. پس از این مرحله مقادیر پیشبینی شده دما و بارش توسط مدل اقلیمی HadCM۳، به مدل بارش-رواناب IHACRES داده شد و تغییرات دبی در دو دوره اول و دوم مشخص گردید. میانگین دبی ماهانه دوره پایه (۴۲/۱۷ متر مکعب) نسبت به میانگین دوره اول (۸۲/۱۴ متر مکعب) و میانگین دوره دوم (۲۰/۱۴ متر مکعب) بیشتر بود که این موضوع به کاهش ۱۵ تا ۵/۱۸ درصدی در میزان میانگین رواناب ماهانه اشاره دارد. براساس یافته های این پژوهش افزایش دما و کاهش میزان بارش در طی سالهای آینده منجر به کاهش رواناب و منابع آبی موجود بهواسطه فرآیند تبخیر و خشکی بیشتر حوزه آبخیز خواهد شد که به تبع آن با تاثیر بر اقلیم منطقه در آیندهای نه چندان دور، تعداد و شدت وقایع سیل و خشکسالی افزایش خواهد یافت.
نویسندگان
هادی رزاقیان
گروه علوم کشاورزی و منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه پیام نور، تهران
کاکا شاهدی
و عضو هیات علمی گروه علوم مهندسی آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمود حبیب نژادروشن
روه مرتع و آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :