ثبات نسبی ژنتیکی جدایه های ویروس برگ قاشقی باقلا بر اساس بخشی از ژن پروتئین پوششی از میزبان ها و مناطق جغرافیایی مختلف ایران
عنوان مقاله: ثبات نسبی ژنتیکی جدایه های ویروس برگ قاشقی باقلا بر اساس بخشی از ژن پروتئین پوششی از میزبان ها و مناطق جغرافیایی مختلف ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJPP-54-1_003
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_IJPP-54-1_003
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
امید بهرامی ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز.
الهام علوی نژاد - دانشیار بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز
سیدعلی اکبر بهجت نیا - استاد بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز.
کرامت اله ایزدپناه - استاد بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز.
خلاصه مقاله:
امید بهرامی ترابی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز.
الهام علوی نژاد - دانشیار بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز
سیدعلی اکبر بهجت نیا - استاد بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز.
کرامت اله ایزدپناه - استاد بیماری شناسی گیاهی گروه آموزشی گیاهپزشکی دانشگاه شیراز.
یکی از عوامل زردی، کوتولگی و پیچیدگی در حبوبات که باعث کاهش محصول می شود ویروس برگ قاشقی باقلا (Bean leaf roll virus, BLRV) میباشد. به منظور بررسی تنوع جدایههای ایرانی این ویروس از مزارع حبوبات در استان های مرکزی، فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویر احمد، گلستان، زنجان و قزوین بازدید و از گیاهان یونجه، عدس، نخود، لوبیا، شبدر، باقلا، نخودفرنگی و شنبلیله نمونه برداری انجام شد. درمورد نمونههای انتخابی مراحل استخراج آرانای ویروس، تکثیر بخشی از ژن کدکنندهی پروتئین پوششی (از نوکلئوتید ۳۲۵۰ تا نوکلئوتید ۳۶۳۸) با آغازگرهای اختصاصی، همسانه سازی و تعیین ترادف به عمل آمد. به این ترتیب، BLRV در گیاهان یونجه، عدس، نخود، لوبیا و شبدر عمدتا با علائم زردی و در گیاه باقلا با علائم قاشقی شدن برگها و زرد شدن برگهای جوان تشخیص داده شد. همردیفسازی چندگانه ترادف بخشی از ژن پروتئین پوششی ۱۵ جدایهی ایرانی با ترادف ناحیه مشابه سایر جدایههای BLRV موجود در بانک ژن نشان داد که میزان شباهت نوکلئوتیدی و ترجمه آمینواسیدی این ناحیه از ژن پروتئین پوششی به ترتیب ۹۸–۹۴% و ۱۰۰–۹۶% میباشد. مطالعات تبارزایی نشان داد که تمام جدایههای BLRV از ایران در یک گروه مجزا از جدایههای غیرایرانی قرار میگیرند. میزان شباهت ژن در این بخش از ژنوم میتواند نشان دهندهی پایستگی و ثبات نسبی ژنتیکی ژن پروتئین پوششی ویروس مورد بررسی باشد.
کلمات کلیدی: استخراج آر ان ا, پروتئین پوششی, تنوع ژنتیکی, ویروس برگ قاشقی باقلا, ویروس های حبوبات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1405345/