زهره آریان مهر - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه بیرجند
هادی پورشافعی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه بیرجند
رضا مرادی - دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه خوارزمی تهران

مدرسه آینده،انگاشتی نوبنیاد است، که در دهه های اخیر به دلیل افزایش روند تحولات در نظام موزشی،مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. مقاله حاضر با هدف، معرفی رویکرد آینده پژوهی در برنامه درسی، به بررسی فلسفه آموزش عالی و چگونگی تاثیرات آموزش عالی بر جامعه و مدارس آینده پرداخته است. روش پژوهش به صورت مروری و کتابخانه ای با استناد به مقالات و کتب منتشر شده در این زمینه و با رویکردی توصیفی و تحلیلی انجام گرفته است ؛نتایج این پژوهش نشان میدهد که، با توجه به شیب سریع تغیر و تحولات جهان، نسل آینده باید برای یک جامعه اطلاعاتی و پیشرفته، به خصوص در زمینه دانش و فناوری، آماده شوند. حال وظیفه آماده سازی،این سرمایه های انسانی، به دست نظام آموزشی هر کشور میباشد.بنابر این آموزش عالی و مدارس باید خود متوجه اهمیت این موضوع و در پی ایجاد یک تغییر در ساختار آموزشی کشور، باشند. که البته دسترسی به این تغیرات به آسانی امکان پذیر نیست و نیازمند، یک سری زیر ساخت ها، و برخی حمایتها میباشد. اما میتوان، با فرهنگ سازی و ایجاد تحولات کوچک، راه را برای دسترسی به آموزش عالی کار آمدتر، ومدارس۵ نوین آینده، هموار تر کرد بنابر این؛ برنامه ریزی های آینده نگرانه در آموزش و پرورش با در نظر گرفتن ابعاد مختلف تربیت و همچنین پیش بینی هوشمندانه مسائل و چالشها و تهدیدات پیش رو، امری ضروری است.

آموزش عالی، مدارس آینده، فلسفه آموزش عالی، آینده پژوهشی، نوآوریهای آموزشی.