ملاحظات جرم شناختی در واکنش حقوقی به کژروی های جنسی دانش آموزان نوجوان

دغدغه پیشگیری اجتماعی، تربیت و آموزش صحیح است و بر اساس تئوریهای فرآیند اجتماعی، بزهکاری تابعی از جامعه پذیری افراد است. نهادهای اجتماعی (از جمله خانواده و مدرسه) دارای کارکردی آموزشی و تربیتی هستند. برخی از نمودهای کژروی دانش آموزان در مدرسه، جرم انگاری شده و حتی موجد مسوولیت کیفری برای آنهاست. کژروی ها و جرایم جنسی نوجوانان، مخاطرات شدیدی در ابعاد گوناگون در پی دارد و ارتکاب آنها در محیط مدرسه، آسیبها را پیچیده تر و پیشگیری از آن و واکنش به آن را بغرنج تر میسازد. جرم شناسی، به مثابه دانشی میانرشتهای، دربردارنده نظریه هایی توانمند به علت شناسی جرایم جنسی نوجوانان و دلایل اختصاصی تمایل آنها به ارتکاب برخی از این گونه جرایم در محیط و مسیر مدرسه است. آموزه های جرمناسی۵ش یادگیری اجتماعی، فشار اجتماعی، تعارض فرهنگی، بوم شناسی جنایی، جرم شناسی پوزیتیویستی و...، افزون بر علت شناسی منجر به ارائه راهکارهای پیشگیری، عمدتا منتقد راهبرد کیفرگرایی صرف و برخورد قهری صرفا قانون محور به محض کشف هر مورد کژروی منافی عفت توسط مسئولان مدرسه و معرفی دانش آموز خاطی به مرجع قضایی هستند. »جرم شناسی حقوقی« با نقد رویه غالب در مدیریت بخش عظیمی از مدارس دائر بر احاله ی فوری۵ امر منحرفانه در مدرسه – که دارای ابعاد فرهنگی و زیستی و اقتصادی و... است، نه صرفا یک معارضه با قانون- به مراجع انتظامی و قضایی، بر ماهیت بالینی و پیشگیرانه ی رشدمدار و تربیتی و توانمندسازی اولیاء مدرسه به نحوه مواجهه ی مبتنی بر آزموش یافتگی و خبرگی روانشناختی تاکید دارد. این نوشتار، پس از فراتحلیل اجمالی و نمونه کاوی کژروی های جنسی۵ مدرسه ای۵ دانش آموزان۵ نوجوان، مقررات انضباطی وزارت آموزش و پرورش در مواجهه با انحرافات و جرائم مزبور را از منظر جرم شناسی۵ رشدمدار نقد میکند و پیشنهادهایی برای اصلاح برخی از مواد مقررات پیشگفته، در راستای نمایاندن۵ مزایای توجه به آموزه های جرمشناختی در نحوه برخورد با صور نوپدید و متعددالوجود۵ انحرافات جنسی مزبور ارائه میکند.

کلیدواژه ها:

کژروی جنسی ، جرم در مدرسه ، جرم شناسی انتقادی ، سزاگرایی کیفری