اثر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد دانه و ویژگی های برگ ذرت در شرایط آبیاری متفاوت

این تحقیق باهدف مطالعه اثر ازتوباکتر و ورمی کمپوست به عنوان کودهای زیستی و همچنین کودهای شیمیایی (NPK) بر عملکرد دانه و ویژگی های برگ ذرت به مدت دو سال (۱۳۹۲و۱۳۹۳) در ایستگاه تحقیقاتی اسلام آباد غرب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه انجام شد. این تحقیق به صورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بود. تیمار مصرف ازتوباکتر در بلوک های اصلی در دو سطح (مصرف و عدم مصرف) و کودهای شیمیایی در سه سطح (صفر، ۵۰ درصد و ۱۰۰ درصد مقدار توصیه شده بر اساس آزمون خاک) و ورمی کمپوست در چهار سطح (صفر، ۲، ۴ و ۶ تن در هکتار) در کرت های فرعی قرار گرفتند.آزمایش در دو مکان آبیاری مطلوب و کم آبیاری نجام شد. نتایج نشان داد تیمارهای کودی در هردو شرایط آبیاری عملکرد دانه، شاخص سطح برگ و شاخص سبزینگی ذرت را به شکل معنی داری افزایش داده و همچنین با استفاده از شش تن در هکتار ورمی کمپوست، می توان تا ۵۰ درصد مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد به نحوی که عملکرد دانه در تیمار مصرف توام ۶ تن در هکتار ورمی کمپوست با ۵۰ درصد کود شیمیایی به ترتیب ۵/۱۰ و ۲/۵ تن در هکتار در شرایط آبیاری مطلوب و محدود بود، درحالی که عملکرد در تیمار مصرف ۱۰۰ کود شیمیایی به ترتیب ۱/۱۰ و ۸/۴ تن در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

ازوتوباکتر ، ذرت ، کودهای شیمیایی ، ورمی کمپوست و عملکرد