عنایت عباسی - استادیار، آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
لیلا رفیعی - کارشناس ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
همایون فرهادیان - استادیار، ترویج کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان برخورداری سازمان های مردم نهاد زیست محیطی شهر تهران از ویژگی های یک سازمان یادگیرنده با توجه به مدل هفت بعدی واتکینز و مارسیک بود. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و به روش پیمایشی انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش کلیه اعضای فعال سازمان های مردم نهاد زیست محیطی شهر تهران بود که از میان آنها تعداد ۹۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده واتکینز و مارسیک انجام شد. با توجه به نتایج، سازمان های مردم نهاد زیست محیطی سازمان هایی یادگیرنده هستند. از میان ابعاد هفت گانه موردبررسی، بعد پرسشگری و گفت وشنود در رتبه اول و بعد نظام خلق و تسهیم یادگیری در رتبه آخر قرار گرفته است. براساس نتایج آزمون مقایسه میانگین گروه ها، بین زنان و مردان درباره ی سطوح مختلف یادگیری (فردی، گروهی و سازمانی) تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی بین اعضای دارای رشته های مرتبط با محیط زیست و رشته های غیرمرتبط با محیط زیست در هر سه سطح یادگیری  تفاوت معناداری وجود دارد

یادگیری سازمانی, سازمان یادگیرنده, فرهنگ سازمانی, سازمان های مردم نهاد زیست محیطی, مدل واتکینز و مارسیک