آریو اسدی - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، گرایش رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
مرجان فیاضی - استادیار مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران
طهمورث حسنقلی‎پور یاسوری - دانشیار مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران

این پژوهش با هدف ارائه راهکارهایی در راستای افزایش تعادل بین کار و زندگی کارکنان یک شرکت تولیدی در زمینه قطعات خودرو انجام شده است. بدین منظور با مرور ادبیات، دو گروه اصلی از عوامل تاثیرگذار بر تعادل بین کار و زندگی، شامل عوامل فردی (مانند جنسیت و سن) و عوامل سازمانی شناسایی شد که در این پژوهش به بررسی گروه دوم پرداخته شده است. عوامل سازمانی که در این پژوهش بررسی شده‎اند، عبارتند از: حجم کار، انعطاف­پذیری سازمان، حمایت سازمانی و حمایت سرپرست. در اجرای پژوهش ۴۱۱ نفر از ۸۴۰ نفر کارمند شرکت حضور یافتند که با استفاده از پرسشنامه ­هایی در مورد شناسایی رابطه عوامل سازمانی مد نظر پژوهش با تعادل بین کار و زندگی و همچنین میزان تاثیرگذاری هریک اقدام شد. تحلیل نتایج با استفاده از روش­های رگرسیون چندگانه و همبستگی پیرسون در محیط نرم ­افزار SPSS نشان داد که بین تعادل کار و زندگی و همه عوامل سازمانی مورد بررسی رابطه معناداری وجود دارد. انعطاف­ پذیری سازمانی روی تعادل کار و زندگی بیشترین تاثیر مثبت را داشته و حجم کار بیشترین تاثیر منفی را بر آن داشته است.

انعطاف پذیری سازمانی, تعادل کار و زندگی, حجم کار, حمایت سازمانی, حمایت سرپرست