مارینه طهماسیان - دانشجوی دکتری مدیریت نوآوری دانشگاه آزاد اسلامی رودهن
علی مهری - دانشجوی دکتری مدیریت نوآوری دانشگاه آزاد اسلامی رودهن

امروزه سازمان ها برای بقا در محیط رقابتی بایستی از روندها و تغییرات آتی فناوری ها آگاه باشند تا قادر باشند در کمترین زمان خود را با تغییرات فناوری را سازگار نماید. سیستم هوشمندی فناوری، یکی از سیستم هایی است که بر ویژگی های تکنولوژیکی و طیف کاملی از ویژگی های سیاسی و محیط اقتصادی و اجتماعی فناوری متمرکز بوده و به منظور پاسخگویی به نیازهای مطرح شده توسط ذینفعان، اطلاعات را از محیط خارجی و داخلی گردآوری پس از تبدیل آنان به هوشمندی در دسترس قرار می دهد. هوشمندی ها ریسک تصمیم گیری های پرمخاطره را با زمانبندی و شناسایی صحیح فناوری ها و پیش بینی روند آینده کاهش می دهند همچنین فرصت ها و تهدیدات حوزه ی فناوری را مشخص ساخته و واکنش سریع سازمان ها در برابر تغییرات را به ارمغان می آورند. از سویی پیش بینی فناوری در حوزه ای محدودتر به عنوان زیر مجموعه ای از سیستم هوشمند فناوری جهت حفظ مزیت رقابتی و موقعیت برتر در بازار، افزایش سهم بازار، افزایش سود با کاهش زیان و هزینه وهمچنین افزایش آگاهی از محیط و کاهش عدم اطمینان از طریق روش هایی اطلاعات را گردآوری نموده در دسترس سازمان قرار می دهد. در این مقاله، مبانی نظری و پیشینه پژوهشی موضوع هوشمندی فناوری، پیش بینی فناوری و ارتباط آن ها از لحاظ تعاریف، ساختار، فرایند و بازیگران، مورد بررسی قرار می گیرد. در پایان مقاله نیز ضمن جمع بندی مطالب تحلیلی خلاصه ارائه گردیده است.

سیستم هوشمندی فناوری، پیش بینی فناوری، تکنیک های هوشمندی فناوری، تکنیک های پیش بینی فناوری