شناسایی ژنوتیپ های جو آبی با عملکرد دانه بالا و پایدار در مناطق گرم ایران
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی، دوره: 13، شماره: 40
- کد COI اختصاصی: JR_JCB-13-40_017
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 233
نویسندگان
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Darab, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Gonbad, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Zabol, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Moghan, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Ahvaz, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Darab, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Zabol, Iran
Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Gonbad, Iran
چکیده
چکیده مبسوط مقدمه و هدف: با توجه به فراوانی تنشهای غیرزنده و زنده در اقلیم گرم، دستیابی به ژنوتیپهایی از جو که تحت این شرایط عملکرد قابل قبول و پایداری داشته باشند از اصلیترین اهداف به نژادی جو در این مناطق میباشد. مواد و روش ها: تعداد هفده ژنوتیپ امیدبخش جو آبی به همراه دو ژنوتیپ شاهد در پنج ایستگاه تحقیقات کشاورزی واقع در اهواز، داراب، زابل، گنبد و مغان به مدت دو سال زراعی (۹۹-۱۳۹۷) مورد مقایسه قرار گرفتند. بهمنظور بررسی پایداری عملکرد دانه ژنوتیپهای دارای عملکرد بالا، از تجزیه گرافیکی GGE بایپلات استفاده شد. یافته ها: تجزیه واریانس مرکب داده های عملکرد دانه نشان داد که اثرهای ساده مکان، ژنوتیپ و اثرهای متقابل سال × مکان، ژنوتیپ × مکان و سال × مکان × ژنوتیپ معنیدار میباشند. مقایسه میانگین نشان داد که ژنوتیپهای G۱، G۲، G۴، G۵، G۱۰، G۱۲، G۱۶ و G۱۹ نسبت به بقیه ژنوتیپها عملکرد بالایی داشته و می توانند مورد توجه قرار گیرند. پایداری عملکرد دانه این ژنوتیپها نیز مورد بررسی قرار گرفت تا ژنوتیپهای دارای عملکرد مطلوب و پایدار شناسایی شوند. نتایج حاصل از روش GGE بایپلات نشان داد که دو مولفه اصلی نخست به ترتیب ۳۶/۷۶ و ۱۶/۶۸ درصد از تغییرات کل عملکرد دانه را توجیه کردند و در نتیجه این دو مولفه میتوانند به منظور توجیه عملکرد دانه ژنوتیپها مورد استفاده قرار گیرند. در این آزمایش دو ابر محیط مجزا مشخص گردید. محیط کلان اول شامل سال اول و دوم اهواز و زابل و ژنوتیپ G۱۹ با میانگین عملکرد کل ۵۱۱۴ کیلوگرم در هکتار به عنوان ژنوتیپ برتر در این محیط شناسایی شد. محیط کلان دوم شامل سال اول و دوم گنبد و داراب ژنوتیپ G۵ با میانگین عملکرد ۵۱۵۵ کیلوگرم در هکتار ژنوتیپ برتر این محیط بود. سالهای اول و دوم مغان در مرز بین دو محیط کلان قرار داشتند. ژنوتیپهای G۳، G۶، G۸، G۹، G۱۴، G۱۷ و G۱۸ در هیچ یک از محیطهای کلان قرار نگرفتند و در نتیجه مناسب کشت در محیطهای مورد آزمایش نبودند. نمای بای پلات ژنوتیپ ایده آل نشان داد که ژنوتیپهای G۴ و G۵ کمترین فاصله را از ژنوتیپ ایده آل دارا بوده و در نتییجه مطلوبترین آنها می باشند. نمای برداریGGE بای پلات نشان داد که سال های اول و دوم مغان، نزدیکترین محیطها به محیط ایده آل بوده و قابلیت تمایز بالایی دارند. نتیجه گیری: ژنوتیپهای G۵ و G۶ به ترتیب در مناطق گرم شمال و گرم جنوب کشور دارای عملکرد بالا و پایدار بوده و برای این مناطق مناسب تشخیص داده شدند.کلیدواژه ها
Adaptability, GGE biplot, Stability analysis, تجزیه پایداری, سازگاری, GGE بای پلاتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.