حقوق متقابل اعضاء صنعت بوم گردی مبتنی بر الگوی نظام بهره برداری پایدار در مقاصد بوم گردی مطالعه موردی: روستاهای هدف گردشگری استان اصفهان
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 207
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JGQE-5-20_004
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1400
چکیده مقاله:
اگرچه فعالیت های بومگردی و تعداد بومگردان در حال افزایش است اما اظهارات شاهدان عینی و مطالعات نشان میدهد که همچنان سهم جامعه محلی از منافع فعالیت های بومگردی بسیار ناچیز است. این مسئله دارای تضاد آشکار با تعریف بومگردی پایدار است. الگوی نظام بهرهبرداری پایدار، زمینه افزایش سهم منافع و تحقق حقوق جامعه محلی را از فعالیت های بومگردی در مقاصد آن فراهم میسازد. الگوی نظام بهرهبرداری پایدار با ایجاد یک چارچوب قانونی و رسمی، بستر تحقق بهره مالکانه و موقعیت مناسب جامعه محلی را به عنوان یکی از سهامداران فعال و موثر در مدیریت تعاملی منطقه میزبان با سایر بخش های صنعت بومگردی همچون تورگردانان، دفاتر خدمات مسافرتی و بخش دولتی فراهم میسازد. همچنین الگوی نظام بهرهبرداری پایدار یک ابزار پنهانی است که باعث حفاظت منابع طبیعی میشود. زیرا جامعه محلی درخواهند یافت که منافع ایشان در گرو حفاظت از منابع طبیعی به عنوان جاذبههای مقاصد بومگردی است. هدف این مقاله تعیین حقوق متقابل اعضاء صنعت بومگردی بر پایه الگوی نظام بهرهبرداری پایدار در جهت بازساخت رویه مشارکت اقتصادی و اجتماعی جامعه محلی در روستاهای هدف گردشگری استان اصفهان است. روش پژوهش این مقاله بصورت اسنادی، تحلیل محتوا و کاربرد ابزار مصاحبه ساختاریافته با ۲۱ نفر از کارشناسان خبره می باشد. نتایج این پژوهش تعیینکننده ۴۷ عامل حقوقی برای پنج عضو صنعت بومگردی شامل جامعه محلی، دفاتر خدمات مسافرتی و تورگردانان، بخش دولتی و بومگردان در تقابل با یکدیگر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی داوریار
استادیار حقوق، دانشگاه پیام نور، مشهد، ایران
مهدی راست قلم
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
شهرام امیری
دکتری تاریخ و مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی اصفهان، اصفهان، ایران