روح اله ابدالی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته خاکشناسی گرایش شیمی و حاصلخیزی خاک ، دانشگاه
شهرام گودرزی - دانشجوی دکترای رشته خاکشناسی گرایش شیمی و حاصخیزی خاک ، عضو هیئت علمی د

با افزایش روز افزون جمعیت و نیاز هر چه بیشتر به مواد غذایی ، بشر نیازمند بهره گیری از تمامی امکانات برای تولید هر چه بیشتر غذا می باشد . آب و زمین بهترین منابع انسان برای تولید غذا هستند و با توجه به محدودیت اراضی و شور و سدیمی بودن حدود 0/9 میلیارد هکتار از اراضی جهان و عدم بهره وری مناسب از این اراضی بدون اصلاح آنها ، اهمیت آبشوئی و اصلاح خاک های شور و سدیمی مشخص می گردد . برای اصلاح خاک های شور و سدیمی روش های مختلفی مانند استفاده از مواد اصلاح کننده ای مثل آهک، گوگرد، اسید سولفوریک، آب شور، کلرید کلسیم، سولفات آهن و.... وجود دارد. آبشوئی املاح با استفاده از آب یکی از متداولترین روش های اصلاح خاک های شور و سدیمی می باشد آبشویی به روش های گوناگونی صورت می گیرد . به جهت اصلاح خاک های شور و سدیمی همزمان با آبشوئی در صورت نیاز می توان از مواد اصلاح کننده استفاده نمود که در صورت وجود مقادیر کافی کربنات کلسیم در خاک نیازی به استفاده از مواد اصلاح کننده نیست. در این مقاله با بررسی مطالعات و اقدامات انجام شده در زمینه اصلاح و آبشوئی خاک های شور و سدیمی که مربوط به مناطق مختلفی است که با روش های گوناگونی انجام شده اند ، سعی بر آن شده تا کارائی استفاده از آب های شور به جهت اصلاح و آبشویی خاک های شور سدیمی ارزیابی گردد . بررسی ها نشان داد که کارائی استفاده از آب شور در حد استفاده از آب سالم و کاربرد ماده اصلاح کننده دارد و مشخص گردید که استفاده ازماده اصلاح کننده در خاک های ایران لازم نیست که علت آن وجود مقدار کافی کربنات کلسیم و گچ در اغلب خاک های ایران است .

شور و سدیمی بودن – اصلاح – آبشوئی – آب شور – مواد اصلاح کننده